پسوریازیس

پسوریازیس (Psoriasis) صدفک یا داءالصدف بیماری پوستی مزمن است که کژنه های قرمز پوست ریزه خارش دار در پوست سر و آرنج و ساعد و زانو و ساق دستهای و سایر بخشهای بدن ایجاد می گردد.

این بیماری را می توان افزایش بیش از حد سلول های پوستی  از میزان ریختن آنها دانست. این بیماری گاهی ایجاد پوسته های نقره ای رنگ پولکی مانند در سر و زانوها و آرنج یا در بدن می کند.

به طور معمول سلولهای پوستی بعد از یک ماه بالغ شده و میرویند. در عارضه بیماری پسوریازیس بلوغ سلولها پوستی سرعت می Coinstar agent گیرند و فقط سه الی چهار روز طول می کشند تا رشد کنند. از آنجا که لایه زیرین سلولهای پوستی زودتر از حالت طبیعی تقسیم می شوند، سلول های مرده در پوست ضخیم تر روی خارجی ترین لایه پوست جمع می شوند.

درمان:

برای از بین بردن این ضایع های پوستی اول باید خلط غالب را پاک کرد سپس از داروهای مژثر و آزمایش شده موسسه جهت درمان قطعی اقدام کنید.

داروهای گیاهی مؤثر و آزمایش شده موسسه جهت درمان قطعی بیماری پسوریازیس و اگزمای تر استفاده کنید.

در تمامی مراحل درمان برای تعادل مزاج بهتر است داروهای ترکیبی ( منضج ) و داروهای مکمل گیاهی مؤثر و آزمایش شده جهت درمان قطعی تمام بیماریهای معرفی شده ما را دریافت کنید.

عزیزان می توانید از ( طب سنتي، گیاهان دارویی، داروهای گیاهی، گیاه درمانی، طب گیاهی، طب مکمل، زيبايي پوست، حجامت، زالو درماني، درمان بيماري، نسخه های گیاهی، درد مفاصل، دیسک کمر، سردرد، میگرون، سرگیجه، اضطراب ) بهرمند شوید.

 پسوریازیس

(داء الصدف، صدف)

 خصوصیات پسوریازیس: 

یکی از شایعترین بیماریهای پوستی عارضه‌ای است موسوم به «پسوریازیس»
 

 یا «داء الصدف» و یا «داء الثعلب». این عارضه که در زمره ضایعات اریتماتو
 
اسکوامو (=پوسته پوسته شدن در زمینه قرمزی پوست) مورد مطالعه قرار

می گیرد، از خصوصیات زیر برخوردار است:
 
o       ضایعه‌ای است التهابی، حاد و مزمن.

o       شکل ضایعات: بصورت پاپولها یا پلاکهای قرمز رنگ که پوسته‌های

 نقره‌ای پوشیده شده است.

o       محل ضایعات: غالباً بر روی سطوح اکستانسور (باز کننده) اندامهای
 
 انتهایی (آرنجها و زانوها) تظاهر می کند، اما در سایر نواحی بدن مانند

 پوست سر، تنه، اعضای تناسلی و ناخنها نیز دیده می شود.

 اتیولوژی پسوریازیس:
 

تاکنون علت یا علل اصلی این عارضه شناخته نشده است، اما فاکتورهایی

 موسوم به عوامل مساعد کننده یا زمینه‌ساز را در اتیولژی این بیماری مسئول

می دانند، بشرح زیر:

1.    وراثت: احتمال ابتلا به پسوریازیس در خانواده بیمار مبتلا به این عارضه

 بیشتر است. به عبارت دیگر، هرگاه در خانواده یا اجداد فردی سابقه ابتلا به

 پسوریازیس وجود داشته باشد، احتمال و امکان ابتلا این فرد نسبت به سایر

 افراد بیشتر است. در ضمن، رابطه آنتی ژنهای لکوسیتی ( (HLAاز

 نوع        HLA-B27, HLA-B13, HLA-B16, HLA-B17 ثابت شده است.

2.    عفونت: تونسیلیت استرپتوککی (عفونت لوزه‌ها) در کودکی، عامل مؤثر

 در 50٪ حملات حاد پسوریازیس است. در مبتلایان به پسوریازیس مزمن

 سابقه عفونت استرپتوککی مجاری فوقانی دستگاه تنفسی وجود دارد.

 معمولاً فاصله ایجاد عفونت تا ظهور علایم پسوریازیس دو هفته است.

3.    موقعیت جغرافیایی و آب و هوا: آفتاب ممکن است نقشی در این بیماری

 بر عهده داشته باشد. پسوریازیس شیوع بیشتری در نژادهای اروپایی

 شمالی نشان می دهد.

 پسوریازیس گسترده و شدید با عرق کردن و ماسراسیون پوست بر اثر

 افزایش درجه حرارت و رطوبت، شدیدتر و بدتر می شود. ضایعات پسوریازیس

 در هوای سرد تشدید و در هوای معتدل بهبود می یابد.

 
4.    استرس و فشارهای روحی: گفته می شود که استرسها و فشارهای

 روحی در اولین حمله پسوریازیس نقشی بر عهده ندارد؛ هرچند برخی از
 
بیماران گاهی سابقه یک چنین فشارهای روحی را بیان می کنند. شاید

 استرسها در تثبیت و ابقای این ضایعات نقشی بر عهده داشته باشند.

5.    عوامل هورمونی: هرچند بلوغ و یائسگی و حاملگی ضایعات را بدتر

 می کنند، اما هیچگونه شواهدی دال بر نقش اتیولژیک عوامل هورمونی در

 ایجاد پسوریازیس در دست نیست.

6.    داروها: داروهای شناخته شده‌ای که ضایعات پسوریازیس را تشدید

می کنند یا مشتعل می سازند و یا به ظهور می رسانند، عبارتند از: کربنات

 لیتیم (در بیماریهای روانی)، داروهای بتا بلوکر (مانند ایندرال)، ترکیبات ید و ..

7.    ویروس: در پاتوژنز پسوریازیس، ویروس را نیز مطرح نموده‌اند.

8.    غذاها: برخی از مواد خوراکی، نظیر قهوه، ضایعات پسوریازیس را

 مشتعل می سازند.

9.    جنس: پسوریازیس در هر دو جنس مذکر و مؤنث دیده می شود.

10. سن: برای ابتلا به پسوریازیس محدودیتی از نظر سن وجود ندارد، اما

 شیوع پسوریازیس در سنین بین 10 تا 30 سالگی است.

نشانه‌های بالینی پسوریازیس:
 
از دیدگاه بالینی، انواع گوناگونی از پسوریازیس شرح داده شده است، به قرار
 
 زیر:

1.    پسوریازیس ولگاریس (نوع معمولی):

 با پلاک قرمز روشن (زمینه اریتماتو)، پوسته‌های ضخیم که از سطح پوست 

 برآمده (پاپول)، محل گرفتاری در نواحی اکستانسور (باز کننده) مانند آرنجها و

زانوها.

 در فرم کلاسیک آن پلاک پسوریازیسی دارای یک هاله سفید رنگ، موسوم به

 «حلقه ورنوف»، در اطراف است. هرگاه پوسته پسوریازیسی با آبسلانگ یا 

کورت برداشته شود، خونریزیهای شعله شمعی به صورت نقطه‌های مجزا از
  
 هم، موسوم به «علامت آسپیتس» دیده می شود که به علت آتروفی نوک 

 پاپولها و نزدیک شدن عروق به اپیدرم ایجاد می شود (این علامت اختصاصی

 نیست و در سیفیلیس دوره دوم نیز شرح داده شده است).

2.    پسوریازیس لوکالیزه: 

به صورت گرفتاری سر و دستها (به تنهایی) یا انگشتان (به تنهایی)، ولی

 اکثراً سطوح اکستانسور (زانوها و آرنجها) را گرفتار می کند.

3.    فنومن کوبنر یا ایزومرفیک:

 پدیده‌ای است با خاصه‌های زیر: هرگاه ضربه‌ای به دست شخص مبتلا به

 پسوریازیس وارد آید، پس از 3 تا 18 روز (به طور متوسط 10 تا 14 روز) ضایعات

مشابهی در اطراف ضایعه اولیه ایجاد می شود. این فنومن اختصاصی نیست

 و در لیکن پلانو و ویتیلیگو اغلب مثبت است.

4.    پسوریازیس در بچه‌ها:

اغلب پس از یک فارنژیت استرپتوککی (گلودرد چرکی) تظاهر می کند.
 
5.    پسوریازیس انورسه یا نوع فلکسورال:
 
که بر عکس نوع معمولی (ولگاریس)در نواحی تا کننده (فلکسور) به وجود 

 می آید.

6.    پسوریازیس آرتروپاتیک:

که پسوریازیس به همراه التهاب مفاصل (آرتریت) در چند مفصل (اعم از

 مفاصل کوچک و بزرگ) تظاهر می کند.

7.    پسوریازیس پوستولار:
 
دارای پوستولها یا پاپولهای چرکی شده سفت در کف دستها و پاها (به

 تنهایی) یا به همراه پسوریازیس ولگاریس.

8.    پسوریازیس اکسفولیاتیو یا اریترودرمیک:

بدترین و شدیدترین فرم پسوریازیس است که به صورت اریتم سراسری

پوسته‌ریز در تمام بدن به صورت حاد تظاهر می کند.

9.    ضایعات ناخنی پسوریازیس:
 
در برخی از بیماران (حدود 30٪) این ضایعات با خصوصیات زیر دیده می شود:

ـ فرورفتگیهایی در سطح ناخنها، موسوم به پیتینگ.

ـ تغییر رنگ ناخنها.

ـ ضخیم شدن بستر ناخنها. 

ـ فولیکولیز: به صورت جدا شدن ناخن از بسترش.
 

درمان پسوریازیس:

اقدامات کمک کننده درمانی در جهت مساعد نمودن شرایط رویارویی

 سیستمهای دفاعی بدن بیمار با پسوریازیس، اصطلاحاً «کنترل» یا «اداره

 کردن» نامیده می شود. این اقدامات درمانی در طب جدید بر اساس منابع و

 متون شیمی درمانی بر دو اصل استوار است:

الف ـ روان درمانی:

از آنجایی که پسوریازیس در زمره بیماریهای روان – تنی یا سایکوسوماتیک

 محسوب می گردد، لذا روان درمانی به ویژه در ضایعات مزمن پسوریازیس، 

 جایگاه ویژه‌ای دارد. هدف از روان درمانی، امیدوار نمودن بیمار و اطمینان

 دادن به او می باشد.

ب ـ مداوا با داروهای شیمیایی.
ج ـ گیاه درمانی علمی.


 د ـ روشهای طب سنتی (مکمل):

 مبتنی بر تشخیص و موافقت پزشک معالج شما و تکمیل اقدامات درمانی از
طریق بهره‌گیری از خواص گیاهان دارویی و شفابخش و روشهای سنتی و
 علمی گیاه درمانی.

راهکار های طب سنتی برای درمان بیماری پوستی

گياهان ضد كم‌خوني

با وجود اینکه در جهان مدرن و پیشرفته امروزی تاکنون دارو وماده موثر‌ی جهت درمان کامل وقطعی بیماری ام اس کشف نشده است اماعلم پزشکی توانسته در شناخت و تولید داروها و مواد موثره مرتبط با کاهش روند پیشرفت این بیماری گامهای بلندی بر دارد. اکثر روشهای درمانی توانسته اند به کاهش علائم این بیماری کمک کنند و به جهت همین نا امیدی از درمان قطعی این بیماری است که آمارها نشان داده اند که اکثر افراد مبتلا به بیماری ام اس در سراسر جهان به طب مکمل و جایگزین رو آورده‌اند.در این مقاله سعی بر آن داریم تا با معرفی چند گیاه دارویی بهبود گر در زمینه بیماری ام اس با آثار درمانی و نحوه مصرف آنها آشنا شویم.لازم به ذکر است که همیشه پیش از استعمال این سری گیاهان دارویی قبل از قطع استفاده از دارو و یا اضافه کردن یک درمان جدید برای رژیم درمانی با پزشک خود مشورت کنید. برخی از گیاهان دارویی، مکمل ها، و درمان‌های جایگزین هنگامی که در زمان و به روش صحیح مصرف نگردند و یا به تداخلات دارویی آنها توجهی نگردد می توانند عوارض شدید و غیر قابل برگشتی را به‌دنبال داشته باشند .

 گیاه غافث

در حال حاضر از این گیاه جهت درمان طیف وسیعی از بیماریها استفاده می‌گردد اما باید به این نکته توجه شود که دارای گونه های مختلفی بوده که هر کدام دارای خواص درمانی مستقلی هستند. مطالعات و تحقیقات اخیر در مورد گیاه غافث منجر به کشف خواص ضد ویروسی ، آنتی اکسیدانی ، خواص ضد التهابی و افزایش سوخت و ساز بدن شده است.امروزه تحقیقات بشر در مورد این گیاه معطوف خواص درمانی مرتبط با بیماری MS شده است‌.هرچند که تحقیقات عملی بر روی انسانها امکان پذیر نبوده است اما نتایج کنونی تحقیقات انجام شده ،گویای کاهش علائم و نشانه های MS در افراد مبتلا به این بیماری است.  
مقدار و دستور مصرف:  3-6 گرم از گياه را همراه با مقداری آب جوشانده ومصرف گردد. همچنین می توان از فرآورده های معادل این گیاه استفاده کرد.
احتیاط دارویی:  در صورت مصرف مقادير زياد این گیاه به علت وجود ترکيبات تانن دار، باعث اختلالات گوارشي و يبوست مي گردد .  مقادير بالای استعمال این گیاه داراي تداخل مصرف با داروهاي بالا يا پايين آورنده فشار خون و داروهاي ضد انعقاد خون است. در دوران بارداري و شيردهي در مقادير زياد مصرف نشود.

بوزیدان

 این گیاه دارویی به نامهای مختلفی شناخته می شود که از جمله رایج ترین این نامها می‌توان به جینسینگ هندی و آسانا اشاره کرد. نوع خاصی از گیاه توت می‌باشد.از ریشه و عصاره آن جهت درمان دردهای مزمن، رفع خستگی و التهاب‌، فرو نشاندن استرس و اضطراب استفاده می شود. تحقیقات اخیر در مورد این گیاه پیرامون درمان بیماران عصبی و کاهش علائم بیماری MS نتایج بسیار امیدوار کننده ای به همراه داشته است.مهمترین اثری را که برای آن بر شمرده اند خاصیت ضد فراموشی این گیاه است. طبع بوزیدان گرم و خشک است و باید حتماً زیر نظر پزشک مصرف شود.  در ایران به اشتباه به ریشه گیاه پنیر باد که در منطقه سیستان و بلوچستان می روید و از آن به عنوان مایه پنیر استفاده می کنند بوزیدان می گویند در حالیکه بوزیدان و پنیرباد دو گیاه کاملاً متفاوت و مستقل از یکدیگر می باشند.
مقدار و دستور مصرف : 5 گرم از ریشه خشک شده این گیاه را در یک لیوان آب جوشانده و همراه کمی عسل میل شود.داروهای فرآوری شده از این گیاه در بازار موجود می باشد که توصیه می شود جهت مصرف از آنها استفاده گردد.
احتیاط دارویی:  مصرف مداوم و زیاد ریشه این گیاه برای فعالیت بیضه ها مضر است. مصرف این گیاه در دوران بارداري و شیر دهی توصیه نمی گردد.

ریشه و برگ گیاه قاصدک

در طب کره ای از قاصدك برای افزایش انرژی و حفظ سلامت عمومی بدن استفاده می کنند و این در حالی است که طب غربی ، همچنین طب عربی از آن برای درمان اختلالات گوارشی و بیماریهای پوستی استفاده می کنند. این گیاه به‌طور وحشی در چمنزار ‌ها، مزارع یونجه، اراضی مرطوب كنار نهرها مراتع و زمین‌های بایر در نواحی معتدل می‌روید. گیاه قاصدك گیاهی است بی‌بو، خیلی كوچك و كوتاه‌تر از ۴۰ سانتی‌متر كه شیرابه یا مایع سفیدی ترشح می‌نماید. گاهی از گیاه قاصدك به عنوان علف هرز مزارع، چمن‌زارها و دشت‌های اطراف شهرها یاد می‌شود. ولی این شاید به معنی عدم‌آگاهی بشر از خواص مهم آن باشد. گیاه قاصدك، یك غذای مغذی است. در بهار برگ‌های جوان آن را مانند سبزی چیده و استفاده می‌كنند چون برگ‌ها تلخ است باید با ترشی آب‌لیمو و یا سركه در سالاد مصرف شود. برگ‌های این گیاه حاوی مقادیر قابل توجهی از ویتامین‌های A, C, D و گروه B، همچنین آهن، منیزیم، روی، پتاسیم، منگنز، مس، كولین، كلسیم، بور و سیلیكون است. 
ریشه این گیاه را در اواخر زمستان یا اوایل بهار از خاك بیرون آورده و خشك كرده، مصرف می‌نمایند. ریشه گیاه حاوی اینولین و اسانس روغنی فرار و اسیدهای چرب (میریستیك اسید)، كاروتنوئیدها، ویتامینA، موسیلاژ و پكتین است. در سراسر دنیا قاصدك برای درمان انواعی از بیماری‌های كبدی و كیسه صفرا استفاده می‌شده است. از دیگر موارد مصرف سنتی ریشه و برگ گیاه، درمان بیماری‌های پستان، احتباس مایعات، اختلالات گوارشی، درد مفاصل، تب و بیماری‌های پوستی را می‌توان نام برد. امروزه به دلیل محتوی بالای مواد مغذی، ‌برگ‌های گیاه به طور گسترده‌ای به عنوان مكمل غذایی برای خانم‌های باردار توصیه می‌شود.تحقیقات و آزمایشات اخیر بر روی این گیاه نشان داده اند که گیاه می تواند خستگی و ضعف بدنی را کاهش دهد و موجب بالا بردن سطح سیستم ایمنی بدن شود.این تحقیقات همچنین منجر به کشف خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی این گیاه شده است. قاصدك توانسته امروزه نظر متخصصین را در مورد کشف داروهایی جهت درمان و کاهش علائم بیماری MS را به خود جلب کند که دلیل آن را طیف وسیعی از مواد موثر گیاهی موجود در آن دانسته اند. 
مقدار و دستور مصرف: ريشه‏هاي گياه قاصدک مي‏توانند به عنوان قهوه بدون کافئين مورد استفاده قرار گيرند. براي اين‏کار بايد آنها را خشک کنيد، سپس آنها را آسياب کرده و مثل قهوه از آن استفاده کنيد. ۲تا ۸ گرم از ریشه خشك‌شده گیاه را سه بار در روز برای مدت 3 روز متوالی می توان استفاده و پس از آن یک هفته وقفه در مصرف این گیاه انداخته و مجداداً مصرف گردد. همچنین برگ‌های این گیاه  را می‌توان در سالاد و یا به صورت پخته شده استفاده كرد. 
احتیاط دارویی:  ریشه و برگ‌های قاصدك كاملا بی‌خطر بوده، بدون هیچ‌گونه اثرات جانبی یا خطرهای احتمالی به‌جز واكنش‌های آلرژیك كه به ندرت بروز می‌كنند. به هر حال با توجه به اثر ریشه قاصدك بر ترشح صفرا، كمیسیون مصرف دارو آلمان  مصرف این گیاه دارویی توسط كسانی كه به انسداد مجاری صفراوی یا دیگر بیماری‌های خطرناك كیسه صفرا مبتلا هستند را ممنوع كرده است. و كسانی كه سنگ كیسه صفرا دارند،‌ فقط تحت نظر پزشك می‌توانند از این گیاه استفاده كنند. ریشه قاصدك می‌تواند باعث افزایش ترشح اسید و از این طریق تشدید درد ناشی از زخم گوارشی شود.  افراد با آلرژی شناخته شده به گیاهان خانواده كاسنی، مانند بابونه و بومادران باید این گیاه را با احتیاط مصرف كنند. تداخل دارویی شناخته شده‌ای با قاصدك وجود ندارد. اما بر اساس ‌آن‌چه ما درباره اثرات ریشه گیاه می‌دانیم ممكن است وقتی همراه با داروهای دیورتیك، انسولین یا داروهای خوراكی پایین‌آورنده قند خون استفاده شود، تا حدی خطرناك باشد. به علاوه در كسانی‌كه داروی لیتیوم می‌گیرند، باید دیورتیك‌های گیاهی مانند برگ قاصدك را فقط زیر نظر پزشك مصرف كنند، زیرا با مصرف این دارو دهیدراتاسیون احتمالی، ممكن است خطرناك باشد. بی‌خطری گیاه در بچه‌های كم‌سن و سال، خانم‌های حامله یا شیرده و كسانی‌كه بیماری‌ شدید كبدی یا كلیوی دارند ثابت نشده است.

بابونه

بابونه گیاهی است که قرن ها از آن به صورت استعمال خارجی و خوراکی جهت درمان بیماریهای پوستی ، بی خوابی و اضطراب ، ناراحتی های معده ، اسهال و... استفاده می شود. گیاه بابونه به عنوان یک گیاه آنتی اکسیدان و 
ضد‌باکتری و مطرح است .همچنین توانایی این گیاه در کند کردن رشد تومور های سرطانی نیز در حال تحقیق و بررسی است.  در سالهای اخیر تحقیقات زیادی در مورد اثرات دارویی این گیاه برای درمان و کاهش علائم بیماری MS صورت گرفته است و نتایج امیدوار کننده‌ای نیز به همراه داشته است اما به هر حال باید پذیرفت از آنجا که انجام آزمایشات بالینی بر روی انسانها امکان پذیر 
نمی‌باشد روند این تحقیقات و آزمایشات زمانبر است.
مقدار و دستور مصرف: دم کرده این گیاه،
2 تا 3 بار در هفته میل گردد. 
احتیاط دارویی:  از مصرف مداوم و زیاد دم کرده این گیاه پرهیز شود.قبل از مصرف حتماً با پزشک معالج مشورت گردد. مصرف این گیاه در دوران بارداري و شیردهی توصیه نمی‌گردد.

فيتو استروژن‌ها:
فيتواستروژن‌ها تركيباتي هستند كه در بسياري از گياهان وجود دارند و از خود، خواص استروژنيك (مشابه هورمون‌هاي جنسي زنانه) و در بعضي از موارد خواص ضد استروژنيك نشان مي‌دهند. اين مواد علاوه بر اين خواص، داراي اثرات ضد ميكروبي، ويروسي و قارچي، ضد سرطاني، ضد التهابي و آنتي‌اكسيداني نيز هستند. مطالعات نشان داده‌اند كه مصرف درازمدت مواد غني از فيتواستروژن‌ها، مي‌تواند موجب كاهش خطر بروز بيماري‌هاي قلبي- عروقي، پوكي استخوان، بعضي از سرطان‌ها و كاهش عوارض يائسگي مثل گُرگرفتگي شود.

مواد حاوي مقادير بالاي فيتواستروژن‌ها: فيتواستروژ‌ن‌ها در بسياري از مواد خوراكي و غيرخوراكي از جمله سويا، باقلا سبز، نخودسبز، انواع لوبياها به خصوص لوبياي سبز، غلات، لپه، ذرت، زيتون، تخم بزرك، پنبه دانه، جلبك يا علف دريايي، بادام زميني، روغن و تخمه آفتابگردان، انواع جوانه‌ها به ويژه جوانه‌هاي شبدر قرمز و آلفا آلفا، سيب‌زميني، سبزيجات برگ سبز مثل كرفس، كاهو، تربچه، جعفري، نعناع، سبزيجات ساقه چوبي، گوجه فرنگي، هويج، پياز، انواع كلم‌ها، فلفل سبز، سيب درختي، مركبات، انواع توت به خصوص توت سفيد و سياه، زرشك، زغال‌اخته و ادويه‌هايي مثل زردچوبه، آويشن و... يافت مي‌شود.

اثرات مصرف فيتواستروژن‌ها :
فيتواستروژن‌هايي از قبيل سويا نقش مهمي در كاهش غلظت كلسترول در بدن دارند كه احتمالاً يكي از مهم‌ترين ويژگي‌هاي فيتواستروژن‌ها در پيشگيري از بروز پديده تصلب شرايين به شمار مي‌رود. مصرف روزانه سويا در كاهش وزن مؤثر است. به همين دليل سويا در بعضي از برنامه‌هاي رژيم غذايي كاهش وزن، گنجانده شده است. مصرف لوبيا و يا پروتئين سويا، به دليل وجود مقادير قابل توجهي پروتئين، فيبر، ويتامين‌هاي اساسي، فيتواستروژن‌ها و املاح، براي كاهش وزن توصيه مي‌شود. مصرف روزانه سويا علاوه بر اينكه كنترل قند خون را آسان‌تر مي‌سازد، به تنظيم فشار خون، وزن و چربي‌هاي خون اين بيماران نيز كمك مي‌كند.
مصرف پروتئين سويا (به عنوان يك ماده غني از فيتواستروژن‌ها) در جلوگيري از بروز بعضي از انواع سرطان‌هاي پستان، رحم، تخمدان‌ها، مثانه، پروستات و روده بزرگ موثر است. شيوع كم پوكي استخوان و شكستگي‌هاي ناشي از آن در زناني كه مصرف زياد فيتواستروژن‌ها را دارند، نشان مي‌دهد كه مصرف فيتواستروژن‌ها و پروتئين سويا به عنوان يك منبع مهم در دسترس، مي‌تواند روش پيشگيري مهمي در برابر پوكي استخوان باشد. مصرف حدود 60 گرم پروتئين سويا (به طور تقريبي دوسوم يك ليوان) در روز مي‌تواند گُرگرفتگي ناشي از يائسگي را در زنان يائسه به طور كامل بهبود بخشد يا به تخفيف آن كمك كند. پژوهشگران اظهار داشته‌اند كه مصرف فيتواستروژن‌ها اثرات مفيدي بر كيفيت خواب، بهبود خلق و حتي بيماري آلزايمر دارد. مصرف پروتئين سويا در بيماران مبتلا به مشكلات كليوي از جمله نارسايي كليوي، توصيه مي‌شود.
 

آووکادو به خاطر رنگ و شکل ظاهري پوست چرم‌مانندي كه دارد، به «گلابي تمساح‌مانند» معروف مي‌باشد.
تاريخچه پيدايش آووکادو به هفت هزار سال قبل از ميلاد مسيح برمي‏گردد که به خاطر بافت نرم و خواص درماني‏اش، توسط اقوام Aztecs و Incas آمريکاي جنوبي استفاده مي‏شده است.
400 نوع آووکادو در مکزيک و جنوب آمريکا وجود دارد. بعد از کشت نهال آووکادو، 2 تا 3 سال طول مي‌کشد تا ميوه بدهد.
آووکادو از نظر چربي خيلي غني مي‏باشد، در حالي که ساير ميوه‌ها و سبزي‌ها اين طور نيستند. همچنين آووكادو حاوي مقدار زيادي ويتامين A،
ويتامين‏هاي گروه B و منبع غني آنتي‌اکسيدان‏هايي مثل ويتامين E، C و لوتئين (رنگدانه گياهي) است.
به‌علاوه منبع ويتامين K ، فيبر، فولات و مس و سرشار از پتاسيم است و حاوي 88-71 درصد چربي مي‌باشد. يك آووكادوي معمولي داراي 
30 گرم چربي بوده كه حدود 20 گرم آن اسيداولئيك است.
ميوه آووكادو داراي تاثيرات فراواني بر سلامتي است كه در ادامه به آنها پرداخته مي‌شود:

تاثير آووكادو در بيماري‏هاي قلبي:
آووکادو از بروز بيماري‌هاي قلبي جلوگيري مي‌کند. محققان به اين نتيجه رسيده‏اند که مقدار بالاي ويتامين E که از طريق مکمل‏ها و يا با مصرف مواد غذا‏يي مثل آووکادو دريافت مي‏شود، مي‏تواند خطر ابتلا به بيماري‏هاي قلبي را کاهش دهد.
همانطور که مي‌دانيد ويتامين E يک آنتي‌اکسيدان قوي است و به دليل داشتن همين خاصيت، از آسيب LDL- کلسترول به وسيله راديکال‏هاي آزاد جلوگيري مي‌کند. به نظر مي‏رسد که اگر کلسترول LDL آسيب ببيند، مي‏تواند در سرخرگ‌‏هاي خوني رسوب کند و سبب تنگي عروق خوني شود. با جلوگيري از صدمه‏اي که راديکال‌هاي آزاد به LDL مي‏زنند، مي‏توان مشکلات قلبي را کاهش داد.
اگر چه بسياري از غذاها حاوي ويتامين E
هستند، اما ويتامين E موجود در اکثر آنها، در طي عمل پخت از بين مي‌رود. آووکادو اين خوبي را دارد که براي خورده شدن، نياز به هيچ فرآيندي ندارد و به همان شکل خام و تازه مصرف مي‏شود.
همچنين آووكادو حاوي اسيداولئيك مي‌باشد. اين اسيد چرب يك باند دوگانه دارد و باعث كاهش كلسترول مي‌گردد. در يك بررسي نشان داده شد در اثر مصرف رژيم غذايي حاوي آووكادو بعد از 7 روز ميزان كلسترول و LDL به‌طور قابل توجهي كاهش و ميزان HDL افزايش يافت. از طرفي آووكادو منبع خوبي از نظر عنصر پتاسيم مي‌باشد. همانطور كه مي‌دانيد اين عنصر در تنظيم فشار خون موثر است و دريافت متعادل آن باعث حفظ سلامت سيستم قلبي- عروقي و جلوگيري از افزايش فشار خون و سكته مغزي مي‌گردد.
يك فنجان آووكادو حاوي 23 درصد فولات مورد نياز روزانه مي‌باشد. دريافت اين ويتامين به حفظ سلامت قلب كمك مي‌كند. آووکادو‏ داراي ماده‌اي به نام بتا- سيتواسترول (beta- sitosterol) مي‏باشد. بتا‑سيتواسترول يک استرول گياهي است که به حفظ مقادير طبيعي کلسترول‏ خون کمک مي‏کند.

آووكادو و سرطان:
از آنجايي كه آووكادو سرشار از اسيداولئيك مي‌باشد، در جلوگيري از سرطان سينه بسيار موثر است. همچنين سرشار از كاروتنوئيدهايي چون زئاگزانتين، آلفا-توكوفرول و بتا‑‌كاروتن به همراه مقادير قابل توجهي ويتامين E مي‌باشد.
در يك بررسي نشان داده شده است كه عصاره آووكادو كه حاوي كاروتنوئيدهاي فوق و ويتامين E مي‌باشد، در جلوگيري از رشد سلول‌هاي سرطاني (در سرطان پروستات) بسيار موثر بوده است. توجه داشته باشيد كه كاروتنوئيدها محلول در چربي هستند و براي جذب شدن احتياج به چربي دارند، بنابراين آووكادو براي جذب كاروتنوئيدها بسيار مفيد مي‌باشد.
در يك بررسي در همين زمينه نشان داده شده است كه مصرف غذاهاي سرشار از كاروتنوئيدها همراه با آووكادو (سرشار از اسيداولئيك) باعث افزايش فراهم زيستي كاروتنوئيدها مي‌گردد، بنابراين افزودن آووكادو به سالاد باعث افزايش جذب فوق‌العاده كاروتنوئيدها مي‌گردد، به‌طوري كه باعث افزايش جذب آلفا- كاروتن، بتا‑كاروتن، لوتئين و ليكوپن به ميزان 1/5، 3/15، 2/7 و4/4 برابر بيشتر نسبت به حالت بدون آووكادو مي‌شود.

 تاثير آووكادو بر پوست:
آووکادو به دليل غني بودن از ويتامين E، براي زيباسازي پوست مفيد است. همچنين به بهبود سوختگي‏ها و زخم‏ها کمک مي‏کند.
آووكادو و سلامت كودكان:
وقتي آووکادو با ميوه‏هاي ديگر مصرف شود، يک غذاي مغذي را براي کودکان فراهم مي‏سازد.

اثر آووكادو بر سيستم ايمني:
مطالعات نشان مي‏دهند که مصرف مکمل‏ ويتامين E براي تقويت سيستم ايمني بدن افراد مسن مفيد است. با افزايش سن، ميزان مواد مضر در بدن افزايش مي‏يابد که ويتامين E مي‌تواند مقدار آنها را کاهش دهد. آووکادو به دليل سرشار بودن از ويتامين E، مي‏تواند نقش يک مکمل را ايفا کند. به همين دليل، آن را در رژيم غذايي جاي مي‏دهند.

چگونه آووکادو را انتخاب و نگهداري کنيم؟
يك آووكادوي آماده مصرف كمي نرم مي‌باشد، ولي نبايد داراي لكه‌هاي سياه و يا شكستگي در بدنه باشد. اگر داراي گردن كشيده‌تري باشد، يعني بر روي درخت رسيده و طعم مطلوب‌تري دارد، آووکادوهاي خوش‌شکل را که روي آنها بدون خراش است، انتخاب کنيد. براي اينکه آووکادوهاي سفت برسند، آنها را براي چند روز، در يک پاکت کاغذي در درجه حرارت اتاق قرار دهيد. در حين رسيدن رنگ ميوه تيره‌تر مي‌شود. 
نبايد تا زماني كه كاملا مي‌رسد، در يخچال نگهداري شود، ولي به محض رسيدن مي‌توان آنها را در يخچال به مدت يك هفته نگهداري نمود. بهتر است آووكادو را به صورت سالم و بدون برش نگهداري نماييد تا فرآيند قهوه‌اي شدن مواد غذايي در آن رخ ندهد. در صورت برش دادن آووكادو آن را در كيسه‌هاي پلاستيكي دربسته و يا ظروف در‌دار نگهداري نماييد تا در معرض هوا قرار نگيرد.

داروهاي گياهي براي التهاب مفاصل

پنجه شيطان

پنجه شيطان يک گياه آفريقايي است که نام خود را از چنگال‌هاي پنجه‌اي شکل موجود بر ميوه خود گرفته است. قسمت توپر ميوه در پزشکي مورد استفاده قرار مي گيرد. فعاليت دارويي پنجه شيطان به گليکوزيدهاي ايريدوييد (iridoid)آن به ‌ويژه "هارپاگوزيد" مرتبط است.

تصور مي‌شود پنجه شيطان اثرات ضد التهابي داشته باشد. در سه بررسي باليني با کيفيت متوسط تا بالا، محصولات حاوي 2 تا 5/2 درصد هارپاگوزيد، مورد ارزيابي قرار گرفت. استفاده از اين ترکيبات به تنهايي يا همراه با داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي (NSAIDs) سبب کاهش علايم درد ناشي از استئوآرتريت(التهاب مفاصل) شده، به خوبي تحمل مي‌شود. پنجه شيطان ممکن است سبب عوارض جانبي نظير اسهال، درد شکم و واکنش‌هاي پوستي شود.

در يک بررسي، وقوع پورپورا^*(purpura) در يک بيمار تحت درمان با وارفارين گزارش شد. هر چند پنجه شيطان اميدوارکننده به نظر مي‌رسد، ولي قبل از توصيه به مصرف آن، درباره اثربخشي و بي خطريِ درازمدت دارو، به شواهد بيشتري نياز داريم.

زردچوبه

زردچوبه، ادويه‌اي است که در پودر کاري(زردچوبه هندي) موجود است. ماده فعال دارويي آن، رنگدانه‌اي به نام "کورکومين" است که سبب ايجاد رنگ زرد در خردل، آبگوشت يا ساير غذاها مي‌گردد.

تصور مي‌شود کورکومين خواص ضد التهابي دارد.

آزمايش هاي باليني اثربخشي زردچوبه براي درمان استئوآرتريت(التهاب مفاصل) را مورد ارزيابي قرار نداده‌اند، با اين حال برخي تحقيقات بالينيِ مقدماتي نشان مي‌دهد که ممکن است زردچوبه علايم آرتريت روماتوئيد را کاهش دهد.

زردچوبه به عنوان يک ادويه غذايي، بي‌خطر است و به نظر مي‌رسد اگر در کوتاه‌مدت و به عنوان دارو نيز به کار گرفته شود، بي‌خطر بوده و به خوبي تحمل مي‌شود. با اين حال، تا زماني که شواهد باليني قابل اعتماد در دست نيست، مصرف زردچوبه براي درمان استئوآرتريت توصيه نمي‌شود.

زنجبيل (Ginger)

زنجبيل ترکيبي است که براي درمان "بيماري حرکت"**( motion sickness) "بيماري صبحگاهي"(morning sickness) به خوبي شناخته شده است.

همچنين سابقه استفاده از آن براي درمان بيماري‌هاي روماتيسمي نظير استئوآرتريت و آرتريت روماتوييد وجود دارد.

زنجبيل ممکن است با مهار يک سري از آنزيم ها در بدن، خواص ضد التهابي داشته باشد. همچنين امکان دارد ساخت پروستاگلاندين‌هاي التهابي را کاهش دهد.

در دو بررسي باليني که توسط شرکت‌هاي سازنده حمايت‌ مي‌شد، ترکيبات خاص زنجبيل مورد ارزيابي قرار گرفت. به نظر مي‌رسد ‌تاثير مصرف اين عصاره‌ها به مدت 3 تا 6 هفته در کاهش درد استئوآرتريت هنگام راه‌افتادن يا ايستادن، از صفر تا متوسط متغير است.

زنجبيل بي‌خطر به شمار مي‌آيد و در بررسي ‌هاي باليني به خوبي تحمل شده است؛ با اين حال شواهد کافي براي توصيه به مصرف زنجبيل براي درمان استئوآرتريت در دست نيست.

پي نوشت:

* پوپورا بيماري است که در آن نقاط بنفش متمايل به قرمز روي پوست يا تغيير رنگ هايي مثل خون مردگي زير پوست ظاهر مي شود.

**بيماري حرکت در اصطلاح همان ماشين گرفتگي است که باعث ايجاد حالت تهوع در فرد داخل اتومبيل در حال حرکت مي گردد.