پسوریازیس

پسوریازیس (Psoriasis) صدفک یا داءالصدف بیماری پوستی مزمن است که کژنه های قرمز پوست ریزه خارش دار در پوست سر و آرنج و ساعد و زانو و ساق دستهای و سایر بخشهای بدن ایجاد می گردد.

این بیماری را می توان افزایش بیش از حد سلول های پوستی  از میزان ریختن آنها دانست. این بیماری گاهی ایجاد پوسته های نقره ای رنگ پولکی مانند در سر و زانوها و آرنج یا در بدن می کند.

به طور معمول سلولهای پوستی بعد از یک ماه بالغ شده و میرویند. در عارضه بیماری پسوریازیس بلوغ سلولها پوستی سرعت می Coinstar agent گیرند و فقط سه الی چهار روز طول می کشند تا رشد کنند. از آنجا که لایه زیرین سلولهای پوستی زودتر از حالت طبیعی تقسیم می شوند، سلول های مرده در پوست ضخیم تر روی خارجی ترین لایه پوست جمع می شوند.

درمان:

برای از بین بردن این ضایع های پوستی اول باید خلط غالب را پاک کرد سپس از داروهای مژثر و آزمایش شده موسسه جهت درمان قطعی اقدام کنید.

داروهای گیاهی مؤثر و آزمایش شده موسسه جهت درمان قطعی بیماری پسوریازیس و اگزمای تر استفاده کنید.

در تمامی مراحل درمان برای تعادل مزاج بهتر است داروهای ترکیبی ( منضج ) و داروهای مکمل گیاهی مؤثر و آزمایش شده جهت درمان قطعی تمام بیماریهای معرفی شده ما را دریافت کنید.

عزیزان می توانید از ( طب سنتي، گیاهان دارویی، داروهای گیاهی، گیاه درمانی، طب گیاهی، طب مکمل، زيبايي پوست، حجامت، زالو درماني، درمان بيماري، نسخه های گیاهی، درد مفاصل، دیسک کمر، سردرد، میگرون، سرگیجه، اضطراب ) بهرمند شوید.

 پسوریازیس

(داء الصدف، صدف)

 خصوصیات پسوریازیس: 

یکی از شایعترین بیماریهای پوستی عارضه‌ای است موسوم به «پسوریازیس»
 

 یا «داء الصدف» و یا «داء الثعلب». این عارضه که در زمره ضایعات اریتماتو
 
اسکوامو (=پوسته پوسته شدن در زمینه قرمزی پوست) مورد مطالعه قرار

می گیرد، از خصوصیات زیر برخوردار است:
 
o       ضایعه‌ای است التهابی، حاد و مزمن.

o       شکل ضایعات: بصورت پاپولها یا پلاکهای قرمز رنگ که پوسته‌های

 نقره‌ای پوشیده شده است.

o       محل ضایعات: غالباً بر روی سطوح اکستانسور (باز کننده) اندامهای
 
 انتهایی (آرنجها و زانوها) تظاهر می کند، اما در سایر نواحی بدن مانند

 پوست سر، تنه، اعضای تناسلی و ناخنها نیز دیده می شود.

 اتیولوژی پسوریازیس:
 

تاکنون علت یا علل اصلی این عارضه شناخته نشده است، اما فاکتورهایی

 موسوم به عوامل مساعد کننده یا زمینه‌ساز را در اتیولژی این بیماری مسئول

می دانند، بشرح زیر:

1.    وراثت: احتمال ابتلا به پسوریازیس در خانواده بیمار مبتلا به این عارضه

 بیشتر است. به عبارت دیگر، هرگاه در خانواده یا اجداد فردی سابقه ابتلا به

 پسوریازیس وجود داشته باشد، احتمال و امکان ابتلا این فرد نسبت به سایر

 افراد بیشتر است. در ضمن، رابطه آنتی ژنهای لکوسیتی ( (HLAاز

 نوع        HLA-B27, HLA-B13, HLA-B16, HLA-B17 ثابت شده است.

2.    عفونت: تونسیلیت استرپتوککی (عفونت لوزه‌ها) در کودکی، عامل مؤثر

 در 50٪ حملات حاد پسوریازیس است. در مبتلایان به پسوریازیس مزمن

 سابقه عفونت استرپتوککی مجاری فوقانی دستگاه تنفسی وجود دارد.

 معمولاً فاصله ایجاد عفونت تا ظهور علایم پسوریازیس دو هفته است.

3.    موقعیت جغرافیایی و آب و هوا: آفتاب ممکن است نقشی در این بیماری

 بر عهده داشته باشد. پسوریازیس شیوع بیشتری در نژادهای اروپایی

 شمالی نشان می دهد.

 پسوریازیس گسترده و شدید با عرق کردن و ماسراسیون پوست بر اثر

 افزایش درجه حرارت و رطوبت، شدیدتر و بدتر می شود. ضایعات پسوریازیس

 در هوای سرد تشدید و در هوای معتدل بهبود می یابد.

 
4.    استرس و فشارهای روحی: گفته می شود که استرسها و فشارهای

 روحی در اولین حمله پسوریازیس نقشی بر عهده ندارد؛ هرچند برخی از
 
بیماران گاهی سابقه یک چنین فشارهای روحی را بیان می کنند. شاید

 استرسها در تثبیت و ابقای این ضایعات نقشی بر عهده داشته باشند.

5.    عوامل هورمونی: هرچند بلوغ و یائسگی و حاملگی ضایعات را بدتر

 می کنند، اما هیچگونه شواهدی دال بر نقش اتیولژیک عوامل هورمونی در

 ایجاد پسوریازیس در دست نیست.

6.    داروها: داروهای شناخته شده‌ای که ضایعات پسوریازیس را تشدید

می کنند یا مشتعل می سازند و یا به ظهور می رسانند، عبارتند از: کربنات

 لیتیم (در بیماریهای روانی)، داروهای بتا بلوکر (مانند ایندرال)، ترکیبات ید و ..

7.    ویروس: در پاتوژنز پسوریازیس، ویروس را نیز مطرح نموده‌اند.

8.    غذاها: برخی از مواد خوراکی، نظیر قهوه، ضایعات پسوریازیس را

 مشتعل می سازند.

9.    جنس: پسوریازیس در هر دو جنس مذکر و مؤنث دیده می شود.

10. سن: برای ابتلا به پسوریازیس محدودیتی از نظر سن وجود ندارد، اما

 شیوع پسوریازیس در سنین بین 10 تا 30 سالگی است.

نشانه‌های بالینی پسوریازیس:
 
از دیدگاه بالینی، انواع گوناگونی از پسوریازیس شرح داده شده است، به قرار
 
 زیر:

1.    پسوریازیس ولگاریس (نوع معمولی):

 با پلاک قرمز روشن (زمینه اریتماتو)، پوسته‌های ضخیم که از سطح پوست 

 برآمده (پاپول)، محل گرفتاری در نواحی اکستانسور (باز کننده) مانند آرنجها و

زانوها.

 در فرم کلاسیک آن پلاک پسوریازیسی دارای یک هاله سفید رنگ، موسوم به

 «حلقه ورنوف»، در اطراف است. هرگاه پوسته پسوریازیسی با آبسلانگ یا 

کورت برداشته شود، خونریزیهای شعله شمعی به صورت نقطه‌های مجزا از
  
 هم، موسوم به «علامت آسپیتس» دیده می شود که به علت آتروفی نوک 

 پاپولها و نزدیک شدن عروق به اپیدرم ایجاد می شود (این علامت اختصاصی

 نیست و در سیفیلیس دوره دوم نیز شرح داده شده است).

2.    پسوریازیس لوکالیزه: 

به صورت گرفتاری سر و دستها (به تنهایی) یا انگشتان (به تنهایی)، ولی

 اکثراً سطوح اکستانسور (زانوها و آرنجها) را گرفتار می کند.

3.    فنومن کوبنر یا ایزومرفیک:

 پدیده‌ای است با خاصه‌های زیر: هرگاه ضربه‌ای به دست شخص مبتلا به

 پسوریازیس وارد آید، پس از 3 تا 18 روز (به طور متوسط 10 تا 14 روز) ضایعات

مشابهی در اطراف ضایعه اولیه ایجاد می شود. این فنومن اختصاصی نیست

 و در لیکن پلانو و ویتیلیگو اغلب مثبت است.

4.    پسوریازیس در بچه‌ها:

اغلب پس از یک فارنژیت استرپتوککی (گلودرد چرکی) تظاهر می کند.
 
5.    پسوریازیس انورسه یا نوع فلکسورال:
 
که بر عکس نوع معمولی (ولگاریس)در نواحی تا کننده (فلکسور) به وجود 

 می آید.

6.    پسوریازیس آرتروپاتیک:

که پسوریازیس به همراه التهاب مفاصل (آرتریت) در چند مفصل (اعم از

 مفاصل کوچک و بزرگ) تظاهر می کند.

7.    پسوریازیس پوستولار:
 
دارای پوستولها یا پاپولهای چرکی شده سفت در کف دستها و پاها (به

 تنهایی) یا به همراه پسوریازیس ولگاریس.

8.    پسوریازیس اکسفولیاتیو یا اریترودرمیک:

بدترین و شدیدترین فرم پسوریازیس است که به صورت اریتم سراسری

پوسته‌ریز در تمام بدن به صورت حاد تظاهر می کند.

9.    ضایعات ناخنی پسوریازیس:
 
در برخی از بیماران (حدود 30٪) این ضایعات با خصوصیات زیر دیده می شود:

ـ فرورفتگیهایی در سطح ناخنها، موسوم به پیتینگ.

ـ تغییر رنگ ناخنها.

ـ ضخیم شدن بستر ناخنها. 

ـ فولیکولیز: به صورت جدا شدن ناخن از بسترش.
 

درمان پسوریازیس:

اقدامات کمک کننده درمانی در جهت مساعد نمودن شرایط رویارویی

 سیستمهای دفاعی بدن بیمار با پسوریازیس، اصطلاحاً «کنترل» یا «اداره

 کردن» نامیده می شود. این اقدامات درمانی در طب جدید بر اساس منابع و

 متون شیمی درمانی بر دو اصل استوار است:

الف ـ روان درمانی:

از آنجایی که پسوریازیس در زمره بیماریهای روان – تنی یا سایکوسوماتیک

 محسوب می گردد، لذا روان درمانی به ویژه در ضایعات مزمن پسوریازیس، 

 جایگاه ویژه‌ای دارد. هدف از روان درمانی، امیدوار نمودن بیمار و اطمینان

 دادن به او می باشد.

ب ـ مداوا با داروهای شیمیایی.
ج ـ گیاه درمانی علمی.


 د ـ روشهای طب سنتی (مکمل):

 مبتنی بر تشخیص و موافقت پزشک معالج شما و تکمیل اقدامات درمانی از
طریق بهره‌گیری از خواص گیاهان دارویی و شفابخش و روشهای سنتی و
 علمی گیاه درمانی.

راهکار های طب سنتی برای درمان بیماری پوستی

با وجود اینکه در جهان مدرن و پیشرفته امروزی تاکنون دارو وماده موثر‌ی جهت درمان کامل وقطعی بیماری ام اس کشف نشده است اماعلم پزشکی توانسته در شناخت و تولید داروها و مواد موثره مرتبط با کاهش روند پیشرفت این بیماری گامهای بلندی بر دارد. اکثر روشهای درمانی توانسته اند به کاهش علائم این بیماری کمک کنند و به جهت همین نا امیدی از درمان قطعی این بیماری است که آمارها نشان داده اند که اکثر افراد مبتلا به بیماری ام اس در سراسر جهان به طب مکمل و جایگزین رو آورده‌اند.در این مقاله سعی بر آن داریم تا با معرفی چند گیاه دارویی بهبود گر در زمینه بیماری ام اس با آثار درمانی و نحوه مصرف آنها آشنا شویم.لازم به ذکر است که همیشه پیش از استعمال این سری گیاهان دارویی قبل از قطع استفاده از دارو و یا اضافه کردن یک درمان جدید برای رژیم درمانی با پزشک خود مشورت کنید. برخی از گیاهان دارویی، مکمل ها، و درمان‌های جایگزین هنگامی که در زمان و به روش صحیح مصرف نگردند و یا به تداخلات دارویی آنها توجهی نگردد می توانند عوارض شدید و غیر قابل برگشتی را به‌دنبال داشته باشند .

 گیاه غافث

در حال حاضر از این گیاه جهت درمان طیف وسیعی از بیماریها استفاده می‌گردد اما باید به این نکته توجه شود که دارای گونه های مختلفی بوده که هر کدام دارای خواص درمانی مستقلی هستند. مطالعات و تحقیقات اخیر در مورد گیاه غافث منجر به کشف خواص ضد ویروسی ، آنتی اکسیدانی ، خواص ضد التهابی و افزایش سوخت و ساز بدن شده است.امروزه تحقیقات بشر در مورد این گیاه معطوف خواص درمانی مرتبط با بیماری MS شده است‌.هرچند که تحقیقات عملی بر روی انسانها امکان پذیر نبوده است اما نتایج کنونی تحقیقات انجام شده ،گویای کاهش علائم و نشانه های MS در افراد مبتلا به این بیماری است.  
مقدار و دستور مصرف:  3-6 گرم از گياه را همراه با مقداری آب جوشانده ومصرف گردد. همچنین می توان از فرآورده های معادل این گیاه استفاده کرد.
احتیاط دارویی:  در صورت مصرف مقادير زياد این گیاه به علت وجود ترکيبات تانن دار، باعث اختلالات گوارشي و يبوست مي گردد .  مقادير بالای استعمال این گیاه داراي تداخل مصرف با داروهاي بالا يا پايين آورنده فشار خون و داروهاي ضد انعقاد خون است. در دوران بارداري و شيردهي در مقادير زياد مصرف نشود.

بوزیدان

 این گیاه دارویی به نامهای مختلفی شناخته می شود که از جمله رایج ترین این نامها می‌توان به جینسینگ هندی و آسانا اشاره کرد. نوع خاصی از گیاه توت می‌باشد.از ریشه و عصاره آن جهت درمان دردهای مزمن، رفع خستگی و التهاب‌، فرو نشاندن استرس و اضطراب استفاده می شود. تحقیقات اخیر در مورد این گیاه پیرامون درمان بیماران عصبی و کاهش علائم بیماری MS نتایج بسیار امیدوار کننده ای به همراه داشته است.مهمترین اثری را که برای آن بر شمرده اند خاصیت ضد فراموشی این گیاه است. طبع بوزیدان گرم و خشک است و باید حتماً زیر نظر پزشک مصرف شود.  در ایران به اشتباه به ریشه گیاه پنیر باد که در منطقه سیستان و بلوچستان می روید و از آن به عنوان مایه پنیر استفاده می کنند بوزیدان می گویند در حالیکه بوزیدان و پنیرباد دو گیاه کاملاً متفاوت و مستقل از یکدیگر می باشند.
مقدار و دستور مصرف : 5 گرم از ریشه خشک شده این گیاه را در یک لیوان آب جوشانده و همراه کمی عسل میل شود.داروهای فرآوری شده از این گیاه در بازار موجود می باشد که توصیه می شود جهت مصرف از آنها استفاده گردد.
احتیاط دارویی:  مصرف مداوم و زیاد ریشه این گیاه برای فعالیت بیضه ها مضر است. مصرف این گیاه در دوران بارداري و شیر دهی توصیه نمی گردد.

ریشه و برگ گیاه قاصدک

در طب کره ای از قاصدك برای افزایش انرژی و حفظ سلامت عمومی بدن استفاده می کنند و این در حالی است که طب غربی ، همچنین طب عربی از آن برای درمان اختلالات گوارشی و بیماریهای پوستی استفاده می کنند. این گیاه به‌طور وحشی در چمنزار ‌ها، مزارع یونجه، اراضی مرطوب كنار نهرها مراتع و زمین‌های بایر در نواحی معتدل می‌روید. گیاه قاصدك گیاهی است بی‌بو، خیلی كوچك و كوتاه‌تر از ۴۰ سانتی‌متر كه شیرابه یا مایع سفیدی ترشح می‌نماید. گاهی از گیاه قاصدك به عنوان علف هرز مزارع، چمن‌زارها و دشت‌های اطراف شهرها یاد می‌شود. ولی این شاید به معنی عدم‌آگاهی بشر از خواص مهم آن باشد. گیاه قاصدك، یك غذای مغذی است. در بهار برگ‌های جوان آن را مانند سبزی چیده و استفاده می‌كنند چون برگ‌ها تلخ است باید با ترشی آب‌لیمو و یا سركه در سالاد مصرف شود. برگ‌های این گیاه حاوی مقادیر قابل توجهی از ویتامین‌های A, C, D و گروه B، همچنین آهن، منیزیم، روی، پتاسیم، منگنز، مس، كولین، كلسیم، بور و سیلیكون است. 
ریشه این گیاه را در اواخر زمستان یا اوایل بهار از خاك بیرون آورده و خشك كرده، مصرف می‌نمایند. ریشه گیاه حاوی اینولین و اسانس روغنی فرار و اسیدهای چرب (میریستیك اسید)، كاروتنوئیدها، ویتامینA، موسیلاژ و پكتین است. در سراسر دنیا قاصدك برای درمان انواعی از بیماری‌های كبدی و كیسه صفرا استفاده می‌شده است. از دیگر موارد مصرف سنتی ریشه و برگ گیاه، درمان بیماری‌های پستان، احتباس مایعات، اختلالات گوارشی، درد مفاصل، تب و بیماری‌های پوستی را می‌توان نام برد. امروزه به دلیل محتوی بالای مواد مغذی، ‌برگ‌های گیاه به طور گسترده‌ای به عنوان مكمل غذایی برای خانم‌های باردار توصیه می‌شود.تحقیقات و آزمایشات اخیر بر روی این گیاه نشان داده اند که گیاه می تواند خستگی و ضعف بدنی را کاهش دهد و موجب بالا بردن سطح سیستم ایمنی بدن شود.این تحقیقات همچنین منجر به کشف خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی این گیاه شده است. قاصدك توانسته امروزه نظر متخصصین را در مورد کشف داروهایی جهت درمان و کاهش علائم بیماری MS را به خود جلب کند که دلیل آن را طیف وسیعی از مواد موثر گیاهی موجود در آن دانسته اند. 
مقدار و دستور مصرف: ريشه‏هاي گياه قاصدک مي‏توانند به عنوان قهوه بدون کافئين مورد استفاده قرار گيرند. براي اين‏کار بايد آنها را خشک کنيد، سپس آنها را آسياب کرده و مثل قهوه از آن استفاده کنيد. ۲تا ۸ گرم از ریشه خشك‌شده گیاه را سه بار در روز برای مدت 3 روز متوالی می توان استفاده و پس از آن یک هفته وقفه در مصرف این گیاه انداخته و مجداداً مصرف گردد. همچنین برگ‌های این گیاه  را می‌توان در سالاد و یا به صورت پخته شده استفاده كرد. 
احتیاط دارویی:  ریشه و برگ‌های قاصدك كاملا بی‌خطر بوده، بدون هیچ‌گونه اثرات جانبی یا خطرهای احتمالی به‌جز واكنش‌های آلرژیك كه به ندرت بروز می‌كنند. به هر حال با توجه به اثر ریشه قاصدك بر ترشح صفرا، كمیسیون مصرف دارو آلمان  مصرف این گیاه دارویی توسط كسانی كه به انسداد مجاری صفراوی یا دیگر بیماری‌های خطرناك كیسه صفرا مبتلا هستند را ممنوع كرده است. و كسانی كه سنگ كیسه صفرا دارند،‌ فقط تحت نظر پزشك می‌توانند از این گیاه استفاده كنند. ریشه قاصدك می‌تواند باعث افزایش ترشح اسید و از این طریق تشدید درد ناشی از زخم گوارشی شود.  افراد با آلرژی شناخته شده به گیاهان خانواده كاسنی، مانند بابونه و بومادران باید این گیاه را با احتیاط مصرف كنند. تداخل دارویی شناخته شده‌ای با قاصدك وجود ندارد. اما بر اساس ‌آن‌چه ما درباره اثرات ریشه گیاه می‌دانیم ممكن است وقتی همراه با داروهای دیورتیك، انسولین یا داروهای خوراكی پایین‌آورنده قند خون استفاده شود، تا حدی خطرناك باشد. به علاوه در كسانی‌كه داروی لیتیوم می‌گیرند، باید دیورتیك‌های گیاهی مانند برگ قاصدك را فقط زیر نظر پزشك مصرف كنند، زیرا با مصرف این دارو دهیدراتاسیون احتمالی، ممكن است خطرناك باشد. بی‌خطری گیاه در بچه‌های كم‌سن و سال، خانم‌های حامله یا شیرده و كسانی‌كه بیماری‌ شدید كبدی یا كلیوی دارند ثابت نشده است.

بابونه

بابونه گیاهی است که قرن ها از آن به صورت استعمال خارجی و خوراکی جهت درمان بیماریهای پوستی ، بی خوابی و اضطراب ، ناراحتی های معده ، اسهال و... استفاده می شود. گیاه بابونه به عنوان یک گیاه آنتی اکسیدان و 
ضد‌باکتری و مطرح است .همچنین توانایی این گیاه در کند کردن رشد تومور های سرطانی نیز در حال تحقیق و بررسی است.  در سالهای اخیر تحقیقات زیادی در مورد اثرات دارویی این گیاه برای درمان و کاهش علائم بیماری MS صورت گرفته است و نتایج امیدوار کننده‌ای نیز به همراه داشته است اما به هر حال باید پذیرفت از آنجا که انجام آزمایشات بالینی بر روی انسانها امکان پذیر 
نمی‌باشد روند این تحقیقات و آزمایشات زمانبر است.
مقدار و دستور مصرف: دم کرده این گیاه،
2 تا 3 بار در هفته میل گردد. 
احتیاط دارویی:  از مصرف مداوم و زیاد دم کرده این گیاه پرهیز شود.قبل از مصرف حتماً با پزشک معالج مشورت گردد. مصرف این گیاه در دوران بارداري و شیردهی توصیه نمی‌گردد.

گياهان ضد كم‌خوني

فيتو استروژن‌ها:
فيتواستروژن‌ها تركيباتي هستند كه در بسياري از گياهان وجود دارند و از خود، خواص استروژنيك (مشابه هورمون‌هاي جنسي زنانه) و در بعضي از موارد خواص ضد استروژنيك نشان مي‌دهند. اين مواد علاوه بر اين خواص، داراي اثرات ضد ميكروبي، ويروسي و قارچي، ضد سرطاني، ضد التهابي و آنتي‌اكسيداني نيز هستند. مطالعات نشان داده‌اند كه مصرف درازمدت مواد غني از فيتواستروژن‌ها، مي‌تواند موجب كاهش خطر بروز بيماري‌هاي قلبي- عروقي، پوكي استخوان، بعضي از سرطان‌ها و كاهش عوارض يائسگي مثل گُرگرفتگي شود.

مواد حاوي مقادير بالاي فيتواستروژن‌ها: فيتواستروژ‌ن‌ها در بسياري از مواد خوراكي و غيرخوراكي از جمله سويا، باقلا سبز، نخودسبز، انواع لوبياها به خصوص لوبياي سبز، غلات، لپه، ذرت، زيتون، تخم بزرك، پنبه دانه، جلبك يا علف دريايي، بادام زميني، روغن و تخمه آفتابگردان، انواع جوانه‌ها به ويژه جوانه‌هاي شبدر قرمز و آلفا آلفا، سيب‌زميني، سبزيجات برگ سبز مثل كرفس، كاهو، تربچه، جعفري، نعناع، سبزيجات ساقه چوبي، گوجه فرنگي، هويج، پياز، انواع كلم‌ها، فلفل سبز، سيب درختي، مركبات، انواع توت به خصوص توت سفيد و سياه، زرشك، زغال‌اخته و ادويه‌هايي مثل زردچوبه، آويشن و... يافت مي‌شود.

اثرات مصرف فيتواستروژن‌ها :
فيتواستروژن‌هايي از قبيل سويا نقش مهمي در كاهش غلظت كلسترول در بدن دارند كه احتمالاً يكي از مهم‌ترين ويژگي‌هاي فيتواستروژن‌ها در پيشگيري از بروز پديده تصلب شرايين به شمار مي‌رود. مصرف روزانه سويا در كاهش وزن مؤثر است. به همين دليل سويا در بعضي از برنامه‌هاي رژيم غذايي كاهش وزن، گنجانده شده است. مصرف لوبيا و يا پروتئين سويا، به دليل وجود مقادير قابل توجهي پروتئين، فيبر، ويتامين‌هاي اساسي، فيتواستروژن‌ها و املاح، براي كاهش وزن توصيه مي‌شود. مصرف روزانه سويا علاوه بر اينكه كنترل قند خون را آسان‌تر مي‌سازد، به تنظيم فشار خون، وزن و چربي‌هاي خون اين بيماران نيز كمك مي‌كند.
مصرف پروتئين سويا (به عنوان يك ماده غني از فيتواستروژن‌ها) در جلوگيري از بروز بعضي از انواع سرطان‌هاي پستان، رحم، تخمدان‌ها، مثانه، پروستات و روده بزرگ موثر است. شيوع كم پوكي استخوان و شكستگي‌هاي ناشي از آن در زناني كه مصرف زياد فيتواستروژن‌ها را دارند، نشان مي‌دهد كه مصرف فيتواستروژن‌ها و پروتئين سويا به عنوان يك منبع مهم در دسترس، مي‌تواند روش پيشگيري مهمي در برابر پوكي استخوان باشد. مصرف حدود 60 گرم پروتئين سويا (به طور تقريبي دوسوم يك ليوان) در روز مي‌تواند گُرگرفتگي ناشي از يائسگي را در زنان يائسه به طور كامل بهبود بخشد يا به تخفيف آن كمك كند. پژوهشگران اظهار داشته‌اند كه مصرف فيتواستروژن‌ها اثرات مفيدي بر كيفيت خواب، بهبود خلق و حتي بيماري آلزايمر دارد. مصرف پروتئين سويا در بيماران مبتلا به مشكلات كليوي از جمله نارسايي كليوي، توصيه مي‌شود.
 

آووکادو به خاطر رنگ و شکل ظاهري پوست چرم‌مانندي كه دارد، به «گلابي تمساح‌مانند» معروف مي‌باشد.
تاريخچه پيدايش آووکادو به هفت هزار سال قبل از ميلاد مسيح برمي‏گردد که به خاطر بافت نرم و خواص درماني‏اش، توسط اقوام Aztecs و Incas آمريکاي جنوبي استفاده مي‏شده است.
400 نوع آووکادو در مکزيک و جنوب آمريکا وجود دارد. بعد از کشت نهال آووکادو، 2 تا 3 سال طول مي‌کشد تا ميوه بدهد.
آووکادو از نظر چربي خيلي غني مي‏باشد، در حالي که ساير ميوه‌ها و سبزي‌ها اين طور نيستند. همچنين آووكادو حاوي مقدار زيادي ويتامين A،
ويتامين‏هاي گروه B و منبع غني آنتي‌اکسيدان‏هايي مثل ويتامين E، C و لوتئين (رنگدانه گياهي) است.
به‌علاوه منبع ويتامين K ، فيبر، فولات و مس و سرشار از پتاسيم است و حاوي 88-71 درصد چربي مي‌باشد. يك آووكادوي معمولي داراي 
30 گرم چربي بوده كه حدود 20 گرم آن اسيداولئيك است.
ميوه آووكادو داراي تاثيرات فراواني بر سلامتي است كه در ادامه به آنها پرداخته مي‌شود:

تاثير آووكادو در بيماري‏هاي قلبي:
آووکادو از بروز بيماري‌هاي قلبي جلوگيري مي‌کند. محققان به اين نتيجه رسيده‏اند که مقدار بالاي ويتامين E که از طريق مکمل‏ها و يا با مصرف مواد غذا‏يي مثل آووکادو دريافت مي‏شود، مي‏تواند خطر ابتلا به بيماري‏هاي قلبي را کاهش دهد.
همانطور که مي‌دانيد ويتامين E يک آنتي‌اکسيدان قوي است و به دليل داشتن همين خاصيت، از آسيب LDL- کلسترول به وسيله راديکال‏هاي آزاد جلوگيري مي‌کند. به نظر مي‏رسد که اگر کلسترول LDL آسيب ببيند، مي‏تواند در سرخرگ‌‏هاي خوني رسوب کند و سبب تنگي عروق خوني شود. با جلوگيري از صدمه‏اي که راديکال‌هاي آزاد به LDL مي‏زنند، مي‏توان مشکلات قلبي را کاهش داد.
اگر چه بسياري از غذاها حاوي ويتامين E
هستند، اما ويتامين E موجود در اکثر آنها، در طي عمل پخت از بين مي‌رود. آووکادو اين خوبي را دارد که براي خورده شدن، نياز به هيچ فرآيندي ندارد و به همان شکل خام و تازه مصرف مي‏شود.
همچنين آووكادو حاوي اسيداولئيك مي‌باشد. اين اسيد چرب يك باند دوگانه دارد و باعث كاهش كلسترول مي‌گردد. در يك بررسي نشان داده شد در اثر مصرف رژيم غذايي حاوي آووكادو بعد از 7 روز ميزان كلسترول و LDL به‌طور قابل توجهي كاهش و ميزان HDL افزايش يافت. از طرفي آووكادو منبع خوبي از نظر عنصر پتاسيم مي‌باشد. همانطور كه مي‌دانيد اين عنصر در تنظيم فشار خون موثر است و دريافت متعادل آن باعث حفظ سلامت سيستم قلبي- عروقي و جلوگيري از افزايش فشار خون و سكته مغزي مي‌گردد.
يك فنجان آووكادو حاوي 23 درصد فولات مورد نياز روزانه مي‌باشد. دريافت اين ويتامين به حفظ سلامت قلب كمك مي‌كند. آووکادو‏ داراي ماده‌اي به نام بتا- سيتواسترول (beta- sitosterol) مي‏باشد. بتا‑سيتواسترول يک استرول گياهي است که به حفظ مقادير طبيعي کلسترول‏ خون کمک مي‏کند.

آووكادو و سرطان:
از آنجايي كه آووكادو سرشار از اسيداولئيك مي‌باشد، در جلوگيري از سرطان سينه بسيار موثر است. همچنين سرشار از كاروتنوئيدهايي چون زئاگزانتين، آلفا-توكوفرول و بتا‑‌كاروتن به همراه مقادير قابل توجهي ويتامين E مي‌باشد.
در يك بررسي نشان داده شده است كه عصاره آووكادو كه حاوي كاروتنوئيدهاي فوق و ويتامين E مي‌باشد، در جلوگيري از رشد سلول‌هاي سرطاني (در سرطان پروستات) بسيار موثر بوده است. توجه داشته باشيد كه كاروتنوئيدها محلول در چربي هستند و براي جذب شدن احتياج به چربي دارند، بنابراين آووكادو براي جذب كاروتنوئيدها بسيار مفيد مي‌باشد.
در يك بررسي در همين زمينه نشان داده شده است كه مصرف غذاهاي سرشار از كاروتنوئيدها همراه با آووكادو (سرشار از اسيداولئيك) باعث افزايش فراهم زيستي كاروتنوئيدها مي‌گردد، بنابراين افزودن آووكادو به سالاد باعث افزايش جذب فوق‌العاده كاروتنوئيدها مي‌گردد، به‌طوري كه باعث افزايش جذب آلفا- كاروتن، بتا‑كاروتن، لوتئين و ليكوپن به ميزان 1/5، 3/15، 2/7 و4/4 برابر بيشتر نسبت به حالت بدون آووكادو مي‌شود.

 تاثير آووكادو بر پوست:
آووکادو به دليل غني بودن از ويتامين E، براي زيباسازي پوست مفيد است. همچنين به بهبود سوختگي‏ها و زخم‏ها کمک مي‏کند.
آووكادو و سلامت كودكان:
وقتي آووکادو با ميوه‏هاي ديگر مصرف شود، يک غذاي مغذي را براي کودکان فراهم مي‏سازد.

اثر آووكادو بر سيستم ايمني:
مطالعات نشان مي‏دهند که مصرف مکمل‏ ويتامين E براي تقويت سيستم ايمني بدن افراد مسن مفيد است. با افزايش سن، ميزان مواد مضر در بدن افزايش مي‏يابد که ويتامين E مي‌تواند مقدار آنها را کاهش دهد. آووکادو به دليل سرشار بودن از ويتامين E، مي‏تواند نقش يک مکمل را ايفا کند. به همين دليل، آن را در رژيم غذايي جاي مي‏دهند.

چگونه آووکادو را انتخاب و نگهداري کنيم؟
يك آووكادوي آماده مصرف كمي نرم مي‌باشد، ولي نبايد داراي لكه‌هاي سياه و يا شكستگي در بدنه باشد. اگر داراي گردن كشيده‌تري باشد، يعني بر روي درخت رسيده و طعم مطلوب‌تري دارد، آووکادوهاي خوش‌شکل را که روي آنها بدون خراش است، انتخاب کنيد. براي اينکه آووکادوهاي سفت برسند، آنها را براي چند روز، در يک پاکت کاغذي در درجه حرارت اتاق قرار دهيد. در حين رسيدن رنگ ميوه تيره‌تر مي‌شود. 
نبايد تا زماني كه كاملا مي‌رسد، در يخچال نگهداري شود، ولي به محض رسيدن مي‌توان آنها را در يخچال به مدت يك هفته نگهداري نمود. بهتر است آووكادو را به صورت سالم و بدون برش نگهداري نماييد تا فرآيند قهوه‌اي شدن مواد غذايي در آن رخ ندهد. در صورت برش دادن آووكادو آن را در كيسه‌هاي پلاستيكي دربسته و يا ظروف در‌دار نگهداري نماييد تا در معرض هوا قرار نگيرد.

داروهاي گياهي براي التهاب مفاصل

پنجه شيطان

پنجه شيطان يک گياه آفريقايي است که نام خود را از چنگال‌هاي پنجه‌اي شکل موجود بر ميوه خود گرفته است. قسمت توپر ميوه در پزشکي مورد استفاده قرار مي گيرد. فعاليت دارويي پنجه شيطان به گليکوزيدهاي ايريدوييد (iridoid)آن به ‌ويژه "هارپاگوزيد" مرتبط است.

تصور مي‌شود پنجه شيطان اثرات ضد التهابي داشته باشد. در سه بررسي باليني با کيفيت متوسط تا بالا، محصولات حاوي 2 تا 5/2 درصد هارپاگوزيد، مورد ارزيابي قرار گرفت. استفاده از اين ترکيبات به تنهايي يا همراه با داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي (NSAIDs) سبب کاهش علايم درد ناشي از استئوآرتريت(التهاب مفاصل) شده، به خوبي تحمل مي‌شود. پنجه شيطان ممکن است سبب عوارض جانبي نظير اسهال، درد شکم و واکنش‌هاي پوستي شود.

در يک بررسي، وقوع پورپورا^*(purpura) در يک بيمار تحت درمان با وارفارين گزارش شد. هر چند پنجه شيطان اميدوارکننده به نظر مي‌رسد، ولي قبل از توصيه به مصرف آن، درباره اثربخشي و بي خطريِ درازمدت دارو، به شواهد بيشتري نياز داريم.

زردچوبه

زردچوبه، ادويه‌اي است که در پودر کاري(زردچوبه هندي) موجود است. ماده فعال دارويي آن، رنگدانه‌اي به نام "کورکومين" است که سبب ايجاد رنگ زرد در خردل، آبگوشت يا ساير غذاها مي‌گردد.

تصور مي‌شود کورکومين خواص ضد التهابي دارد.

آزمايش هاي باليني اثربخشي زردچوبه براي درمان استئوآرتريت(التهاب مفاصل) را مورد ارزيابي قرار نداده‌اند، با اين حال برخي تحقيقات بالينيِ مقدماتي نشان مي‌دهد که ممکن است زردچوبه علايم آرتريت روماتوئيد را کاهش دهد.

زردچوبه به عنوان يک ادويه غذايي، بي‌خطر است و به نظر مي‌رسد اگر در کوتاه‌مدت و به عنوان دارو نيز به کار گرفته شود، بي‌خطر بوده و به خوبي تحمل مي‌شود. با اين حال، تا زماني که شواهد باليني قابل اعتماد در دست نيست، مصرف زردچوبه براي درمان استئوآرتريت توصيه نمي‌شود.

زنجبيل (Ginger)

زنجبيل ترکيبي است که براي درمان "بيماري حرکت"**( motion sickness) "بيماري صبحگاهي"(morning sickness) به خوبي شناخته شده است.

همچنين سابقه استفاده از آن براي درمان بيماري‌هاي روماتيسمي نظير استئوآرتريت و آرتريت روماتوييد وجود دارد.

زنجبيل ممکن است با مهار يک سري از آنزيم ها در بدن، خواص ضد التهابي داشته باشد. همچنين امکان دارد ساخت پروستاگلاندين‌هاي التهابي را کاهش دهد.

در دو بررسي باليني که توسط شرکت‌هاي سازنده حمايت‌ مي‌شد، ترکيبات خاص زنجبيل مورد ارزيابي قرار گرفت. به نظر مي‌رسد ‌تاثير مصرف اين عصاره‌ها به مدت 3 تا 6 هفته در کاهش درد استئوآرتريت هنگام راه‌افتادن يا ايستادن، از صفر تا متوسط متغير است.

زنجبيل بي‌خطر به شمار مي‌آيد و در بررسي ‌هاي باليني به خوبي تحمل شده است؛ با اين حال شواهد کافي براي توصيه به مصرف زنجبيل براي درمان استئوآرتريت در دست نيست.

پي نوشت:

* پوپورا بيماري است که در آن نقاط بنفش متمايل به قرمز روي پوست يا تغيير رنگ هايي مثل خون مردگي زير پوست ظاهر مي شود.

**بيماري حرکت در اصطلاح همان ماشين گرفتگي است که باعث ايجاد حالت تهوع در فرد داخل اتومبيل در حال حرکت مي گردد. 

گیاهان دارویی انرژی زا

تعریف کلمه ی «انرژی» سخت است و حتی محققان مشهور درباره ی تعریف دقیق و صحیح آن اختلاف نظر دارند. اما تنها مسئله واضح این است که ما برای زنده ماندن، به انرژی نیاز داریم.

یک روش مقبول برای افزایش انرژی طبیعی بدن، استفاده از گیاهان دارویی است که بیشتر برای مصارف پزشکی و آشپزی، پرورش داده می‏شوند. آنها باعث حفظ گردش خون در بدن و عملکرد صحیح مغز می‏شوند.

گیاهان دارویی مشخص مانند جینسینگ و جینگو بیلوبا در افزایش انرژی بدن موثرند.

طی مراحل زیر، اطلاعات بیشتری در این زمینه کسب خواهید کرد:

1- فلفل قرمز تند، باعث بهبود گردش خون در بدن می شود. همچنین تاثیر سایر گیاهان دارویی را در تقویت دستگاه گردش خون، افزایش می‏دهد. فلفل قرمز، میزان انرژی بدن را سریع‏تر افزایش می‏دهد.

2- گیاه دارویی جینگو بیلوبا (ginkgo biloba) ، جریان خون را به سمت مغز افزایش می‏دهد. همچنین میزان افسردگی را کم می‏کند. برای کسب بهترین نتیجه باید حداقل به مدت 2 هفته، هر روز از جینگو بیلوبا استفاده کنید.

3- گیاه دارویی آب بشقابی (gotu kola)، سیستم عصبی مرکزی را تحریک می‏کند. همچنین با کاهش میزان افسردگی و خستگی باعث افزایش توان بدنی می شود.

4- گیاه دارویی جینسینگ (ginseng) با تقویت سیستم ایمنی بدن و دفع عفونت‏ها و بیماری‏ها، باعث افزایش انرژی بدن می‏شود. پس سعی کنید هر روز مقداری از آن استفاده کنید.

5- یک لیست از گیاهان دارویی و اثرات درمانی آنها را تهیه کنید (از طریق کتب یا اینترنت و...) تا گیاهان افزایش دهنده‏ای انرژی بدن را بشناسید.

تذکرات:

* اگر دچار خستگی و کمبود توان و انرژی شدید، به خاطر داشته باشید که این، علامت یک اختلال در بدن است، نه خود اختلال. لذا قبل از درمان، باید با یک پزشک مشورت کنید تا علت دقیق کمبود انرژی خود را دریابید.

* داروهای گیاهی می‏توانند میزان انرژی و توان بدن شما را افزایش دهند، ولی این نوع درمان‏ها، هنگامی که سلامت و زندگی شخص را به خطر می‏اندازند، نباید استفاده شوند. اگر دچار سرگیجه، سردرد، عدم هوشیاری، درد قفسه سینه و هذیان گویی شدید، فوراً با یک پزشک تماس بگیرید و یا به نزدیک‏ترین مرکز درمانی مراجعه کنید.

* بیماران قلبی، افراد مبتلا به فشار خون بالا و افت ناگهانی قند خون نباید از گیاه دارویی جینسینگ استفاده کنند، یزرا وضعیت بیماری آنها را بدترمی کند.

داروهای گیاهی، گاهی بی‌خطر و بی‌فایده

اخیراً در بسیاری كشورها و از جمله در كشور ما، مردم اقبال زیادی به داروهای گیاهی نشان می‌دهند.

این اقبال عمومی می تواند دو علت داشته باشد:

ناامید‌شدن از تاثیر داروهای شیمیایی معمول، یا ترس از عوارض احتمالی آنها.

اما در این جو عمومی مثبت در مورد داروهای گیاهی، اغلب یك نكته فراموش می‌شود و آن این است كه این داروها هم محدودیت‌ها و عوارض خاص خود را دارند و هنوز در مورد تاثیر احتمالی همه داروهای گیاهی و گیاهان دارویی، تحقیقات كافی علمی صورت نگرفته و همه عوارض و تاثیرات آنها مشخص نشده است، بنابراین مصرف این داروها نیز، مانند هر داروی دیگری، باید توأم با احتیاط و مشورت با متخصصان فن باشد.

تحقیقاتی كه به تدریج در مورد برخی از این داروها انجام می‌شود، نشان می‌دهد كه نمی‌توان همه فواید منتسب به این داروها را اثبات كرد و برخی از آنها از بوته آزمایش‌های علمی، سربلند بیرون نمی‌آیند.

یكی از تازه‌ترین این مطالعات، در مورد گیاه «جینگو بیلوبا» انجام شده كه مصرف آن این روزها در كل جهان گسترش زیادی داشته است. تحقیقات جدید نشان می‌دهد كه این داروی گیاهی، آنچنان كه مشهور شده، نمی‌تواند روی زوال عقل و آلزایمر مؤثر باشد.

به گزارش بی‌بی‌سی، در این مطالعه كه در كالج سلطنتی انگلستان انجام شده، 176 بیمار مبتلا به درجات خفیف تا متوسط آلزایمر، انتخاب شدند و به ‌مدت 6 ماه، روزانه 120 میلی‌گرم از عصاره این دارو را مصرف كردند.

ارزیابی حافظه و قوای شناختی این بیماران، قبل از مصرف دارو و در فاصله 2، 4 و 6 ماه بعد از مصرف، نشان داد كه این دوره درمانی، تاثیر چندانی در بهبود توان ذهنی و حافظه این بیماران نداشته است. همچنین كیفیت زندگی این بیماران، توسط پرستاران و مراقبین آنها ارزیابی شد و هیچ تغییر محسوسی در این مدت گزارش نشد.

بنا به گفته كارشناسان، مصرف بسیاری از داروهای گیاهی در زنان باردار و شیرده ، یا افرادی كه دچار بیماری‌های زمینه‌ای مختلفی، از جملهبیماری‌های قلبی ، فشارخون و دیابت هستند، می‌تواند عوارض خطرناكی داشته باشد.

همچنین مصرف این داروها همزمان با داروها و غذاهای دیگر می‌تواند باعث تداخل اثر آنها شود كه گاهی با عوارض خطرناكی توأم است.

استفاده از دوز بالای این داروها نیز، اشتباه نسبتا رایجی است كه می‌تواند باعث مسمومیت دارویی و مشكلات بعدی ناشی از آن شود و لزوم احتیاط در مورد مصرف آنها و مشورت با متخصصان در مورد آنها را صد چندان می‌كند.

مصرف خود سرانه گیاهان دارویی خطرناك است

جمعی از محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران بر این باورند هر چند گیاهان دارویی در درمان برخی بیماری ها می توانند به تنهایی یا به همراه داروهای شیمیایی موثر باشند، اما در بسیاری از بیماری ها نمی توانند جایگزین داروهای متداول گردند.

به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا- منطقه علوم پزشکی تهران، مصرف داروهای گیاهی مانند داروهای شیمیایی، باید با تایید و تجویز پزشک و زیر نظر وی انجام پذیرد و این تصور که چون این مواد طبیعی هستند و خوردن هر مقدار از آنها بی ضرر است، اشتباه است.

استفاده ی بیش از حد (در صورتی که دوز کم آن مفید باشد) از این مواد می تواند موجب مسمومیت و حتی در مواردی منجر به مرگ شود، مثلا استفاده بی رویه از گیاهی بنام انگشتانه، ممکن است باعثخستگی، ضعف عمومی، گیجی، توهم، سردرد، بی حالی، سرگیجه، غش، نامنظمی حرکات قلب، تاری دید، دو بینی، بی اشتهایی ، تهوع،استفراغ و... شود.

همچنین یک مشکل به ظاهر ساده ممکن است نشانه ی بیماری خطرناکی باشد؛ مثلاً سرفه می تواند نشانگر سل یا حتی سرطان ریه باشد، که در صورت عدم مراجعه ی به موقع به پزشک موجب وخیم تر شدن بیماری می شود.

بنابراین توصیه می شود در صورت بروز علائم خاص بیمارگونه، با مراجعه به پزشک نسبت به رفع مشکل اقدام کنید و در صورت تمایل به استفاده از داروهای گیاهی، با اجازه پزشک متخصص و زیر نظر وی اقدام به مصرف آن نمایید.

همچنین گاهی داروهای گیاهی تأثیر کمی بر درمان بیماری دارند و مصرف آنها با داروهای شیمیایی می تواند به نتایج بسیار امیدوار کننده منجر شود.

اطلاعاتي درباره دَم کرده هاي گياهي

چه قدر اهل نوشيدني‌ هستيد؟ آب و آبميوه را مي‌ پسنديد يا از دم ‌کرده‌ هاي گياهي لذت مي ‌بريد؟ مصاحبه ي زير با دکتر صالحي سورمقي، استاد دانشکده داروسازي تهران در مورد خواص دم‌ کرده‌ هايي است که امروزه به شکل تي ‌بگ‌ يا چاي ‌کيسه ‌اي يا نوشيدني‌ هاي خنک آماده، به فروش مي ‌رسند.

آقاي دکتر! اگر موافق باشيد، بحث را از خواص دم‌ کرده‌ها شروع کنيم.

گياهان دارويي مي‌ توانند به اشکال مختلف به صورت فرمولاسيون‌ هاي دارويي تبديل شده و مورد استفاده قرار گيرند. استفاده از اين اشکال دارويي به نوع گياه، نوع ماده موثر، مقاومت مواد در اثر ميزان حرارت، حلاليت، پايداري در اثر گذشت زمان و عوامل ديگر بستگي دارد. مثلا براي استفاده از اثري مشخص حتما بايد از دم‌ کرده گياه استفاده کرد، در حالي که براي اثري متفاوت از همان گياه ممکن است از جوشانده آن استفاده کرد. اين مساله به اين معني است که گاه در دم‌ کرده گياه يک دسته مواد خاص وارد مي ‌شوند و بر اثر حرارت بيشتر و جوشاندن مواد ديگر و در نتيجه خواص اين دو محصول با هم متفاوت خواهد بود. به عنوان نمونه ‌اي مشهور مي ‌توان تفاوت چاي دم‌ کرده و جوشانده را مقايسه کرد.

چاي دم ‌کرده داراي عطر و طعم دلنشين بوده و داراي خاصيت رفع خستگي است، در حالي که چاي جوشيده داراي رنگ سياه، بو و مزه نامطبوع و خاصيت يبوست‌آور است چون با جوشيدن چاي مقدار زيادي مواد قابض(مواد تانني) وارد چاي شده و ظاهر و باطن آن را تغيير مي ‌دهد لذا در استفاده از گياهان دارويي بايد دقت كرد که کدام شکل آن بايد تهيه و مورد استفاده قرار گيرد.

براي دم ‌کردن صحيح چه بايد کرد؟

اگر قسمت مورد استفاده خرد يا نرم باشد، احتياج به تغيير شکل ندارد ولي اگر سفت و سخت باشد حتما بايد خرد، له و يا پودر شود، سپس به مقدار معيني برداشته و روي آن آب در حال جوش ريخته شود. در ظرف را بسته و به مدت 20 تا 30 دقيقه مي‌ گذاريم تا دم بکشد. براي تسريع در اين عمل و استخراج بهتر مواد بهتر است ظرف محتوي گياه و آب جوش را به مدت 10 تا 20 دقيقه روي بخار(روي کتري يا سماور) قرار دهيم، آنگاه صاف کرده و آن را ميل کنيم. ميزان مصرف گياه و آب جوش در مورد هر گياه ممکن است متفاوت باشد.

در بازار چاي‌ هاي کيسه‌‌اي، با اسانس و رنگ انواع ميوه‌ ها مثل آلبالو وجود دارد. مصرف اين چاي ‌هاي کيسه ‌اي اشکالي ندارد؟

در رابطه با اين موضوع نمي ‌توانم به طور قاطع پاسخ دهم. اين نوع از چاي ‌هاي کيسه ‌اي را شرکت‌هاي مختلف توليد مي ‌کنند. برخي از آن ها ممکن است طعم يا رنگ مصنوعي داشته باشند. نمونه‌ هايي را بايد به آزمايشگاه ارسال کرد، ببينيم طعم و رنگ طبيعي است يا شيميايي. در صورت استفاده از افزودني ‌هاي طبيعي مصرف شان مانعي ندارد.

به طور کلي، شما مصرف چاي کيسه ‌اي را توصيه مي‌ کنيد يا چاي خشک را‌؟

متاسفانه بايد گفت اکثر چاي ‌هاي کيسه‌ اي در بازار داراي مواد مصنوعي هستند. شما وقتي يک تي ‌بگ را در آب‌ جوش مي‌ اندازيد و کمتر از 30 ثانيه رنگ مي ‌دهد و بوي چاي دارد نمي ‌تواند چاي معمولي، طبيعي و خالص باشد.

به طور قطع به آن مواد مصنوعي اضافه شده است، به ويژه چاي‌ هاي کيسه ‌اي خارجي خيلي سريع رنگ مي ‌دهد و هر چه چاي کيسه‌ اي بيشتر در آب جوش قرار مي ‌گيرد، رنگ غليظ ‌تري ايجاد مي ‌کند. چاي معمولي ايراني را اگر در کيسه بريزيد و در يک ليوان قرار دهيد، 10 دقيقه طول مي‌ کشد تا رنگ زرد مايل به نارنجي ايجاد کند.

اين موضوع در رابطه با ساير گياهان دارويي مثل تي ‌بگ نعناع هم صادق است؟

به طور کل در تي ‌بگ ‌ها، گياه به صورت پودر درمي ‌آيد و زمان دم کشيدن آن کوتاه ‌تر مي‌ شود. من شکل سنتي را بيشتر توصيه مي‌ کنم. بسياري از مردم هنوز هم دوست دارند دم‌ کرده ‌ها را به شکل سنتي مصرف کنند. مثلا دم‌ کرده گل گاوزبانکه به همراه ليموعماني داراي خاصيت آرام‌ بخش، مقوي قلب و مسکن سرماخوردگي است، اکثرا به صورت سنتي مورد مصرف قرار مي ‌گيرد.

خيلي از ما از يک تي ‌بگ براي 2 فنجان استفاده مي‌ کنيم. آيا اين کار درست است يا نه؟

استفاده از يک تي‌ بگ براي دو فنجان ايرادي ندارد، فقط ممکن است ترکيبات در فنجان دوم کمي رقيق ‌تر باشد.

اخيرا گروهي از دم‌ کرده‌ ها وارد بازار شده‌اند که شبيه به بسته ‌بندي آب ‌ميوه‌ها به شکل خنک عرضه مي‌ شود. نظرتان در رابطه با آن ها چيست؟

ابتدا بايد ديد ساختار آن ها چيست و براي نگهداري آيا به آن ها افزودني اضافه شده است يا خير. دم ‌کرده‌ همان ‌طور که از نام آن پيداست، يعني روي گياهي آب جوش بريزيم و به مدت نيم ساعت در ظرف را بگذاريم يا براي تسريع روند‌ آن را روي بخار ملايم آب قرار دهيم تا گرمايي که به آن مي ‌دهد مانع از سرد شدن آن طي اين مدت شود، بعد آن را مصرف کنيم. اگر ما دم‌ کرده‌ها را نگه داريم تا سرد شوند، مقداري رسوب در آن ها ايجاد مي ‌شود. اسم اين نوشيدني خنک شده ديگر دم کرده نيست و خواص دم‌ کرده‌ ها را ندارد. اگر در بازار موادي با اين نام فروخته مي ‌شود که رسوب هم ندارد بايد نام آن را عصاره يا نوشيدني گذاشت. به طور حتم مواد نگه‌ دارنده شيميايي هم دارند. دم‌ کرده‌ ها را بايد پس از تهيه آني خورد. اگر سرد شد و مواد آن رسوب کرد، ديگر ممکن است فايده‌ اي نداشته باشد.

در پايان، لطفا چند نوع دم‌ کرده مفيد به ما معرفي کنيد تا در برنامه نوشيدني‌ هاي روزانه ‌مان بگنجانيم؟

از دم‌کرده‌ هاي پُرمصرف ديگر مي‌ توان به گياه ختمي و گل پنيرک اشاره كرد که در سرماخوردگي به عنوان ضد سرفه، خلط‌ آور و صاف كننده صدا قابل مصرف است.

همچنين دم‌کرده برگ نعناع از مصرف زيادي برخوردار است. اين فرآورده‌ به عنوان مسکن و ضد نفخ و اسپاسم مي ‌تواند مورد استفاده قرار گيرد.

از ديگر دم‌ کرده‌هاي پرمصرف چاي سبز است که مصرف آن در ژاپن، چين و ترکمن صحراي ايران بالا است.

نحوه دم‌ کردن آن کاملا شبيه چاي و داراي اثرات مشابه بوده با اين تفاوت که اثرات ضد سرطاني، آنتي اکسيدان، كاهندگي چربي و کلسترول آن بيشتر از چاي سياه است. لازم به يادآوري است که گياه چاي سياه (چاي معمولي) و چاي سبز يکي بوده و فقط تفاوت آن ها در نحوه به عمل آوردن‌ شان است، به اين صورت که اگر به محض چيدن برگ چاي تازه آن را خشک کنيم، چاي سبز تهيه مي‌ شود ولي اگر پس از چيدن برگ تازه چاي، عمل تخمير(پلاسيده شدن) روي آن انجام شود به چاي سياه تبديل مي ‌شود.

گیاهان دارویی مفید برای اعصاب

مجموعه: داروهای گیاهی و طب سنتی

دکتر محمد حسین صالحی سورمقی، گیاهان دارویی مفید برای اعصاب را به شرح زیر نام می برد:بنگ دانه - بید- پونه- تاتوره- تاجریزی سیاه- خشخاش- چای کوهی- شاهدانه - زرشک- گل مغربی- گریپ فروت- مارچوبه- کاسنی- گل محمدی- قهوه- نسترن- اسطوخودوس - بابونه - بادرنجبویه - بهارنارنج - جوی دوسر - جین سینگ - جینکو - چای - رازک - ریحان - زردچوبه - زعفران - سنبل الطیب - علف چای - کرفس - گل رنگ - گل ساعتی - گل گاو زبان - نعنا فلفلی - نعنا قمی.

در متن پایین تعدادی از گیاهان دارویی مفید برای بهبود و رفع برخی ناراحتی های اعصاب را بیان می کنیم که تعدادی با هم و تعدادی به تنهایی استفاده می شوند.

این نکته ی خیلی مهم را باید متذکر شویم که بیان موارد استفاده ی این گیاهان دارویی، تنها بر اساس وظیفه اطلاع رسانی سایت می باشد و به هیچ عنوان به معنای تجویز یا تکذیب مورد درمانی ذکر شده نمی باشد.

آرامش اعصاب

1- یک قسمت گل بابونه ، یک قسمت گیاه اسطو خودوس ، یک قسمت برگ نعناع ، دو قسمت ریشه سنبل الطیب ، سه قسمت میوه رازیانه و سه قسمت گل و برگ پاخری را بکوبید (منظور از قسمت، نسبت مواد به هم می باشد) و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت 20 دقیقه بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان صبح و شب میل کنید.

2- ریشه سنبل الطیب ، برگ نعناع و گیاه اسطوخودوس ( از هر کدام سه قسمت) را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، صبح و شب میل کنید.

3- ریشه سنبل الطیب، گل رازک، گیاه اسطوخودوس، گیاه فرنجمشک، گل بابونه و میوه انیسون ( از هر کدام یک قسمت) را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، صبح و شب میل کنید.

4- 20 گرم بادرنجبویه و 20 گرم علف چای و 5 گرم رازک را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت 20 دقیقه بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، صبح و شب میل کنید.

5- 2 تا 4 گرم علف چای (هوفاریقون) را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی سه بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

6- 5 تا 10 گرم گلبرگ شقایق را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی سه بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

7- 2 تا 4 گرم گیاه ریحان را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

8- 2 تا 4 گرم گل بابونه را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

9- 1 تا 2 گرم برگ مریم گلی را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

10- 2 تا 4 گرم ریشه سنبل الطیب را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی سه بار، هر بار یک فنجان میل کنید.

این گیاه دارویی برای رفع مشکلات عصبی زیر نیز مفید است :

هیستری ، هیجان ، ترس ، تشنج های عصبی ، سرگیجه های عصبی ، سرفه های عصبی، آسم و ترس شبانه کودکان.

رفع سردرد

1- سنبل الطیب، اکلیل کوهی، بابونه و نعناع ( از هر کدام یک قسمت) را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت 20 دقیقه بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، صبح و شب میل کنید.

2- 3 گرم اسطوخودوس، 3 گرم تخم گشنیز و 5 دانه فلفل سیاه را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، نیم ساعت بعد از غذا میل کنید.

3- 10 گرم صمغ عربی، 10 گرم تخم گشنیز و 10 گرم تخم کدو را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت قبل از غذا میل کنید.

4- برگ بادرنجبویه ، گل بهار نارنج، اسطوخودوس ، میوه نسترن و میوه رازیانه (از هر کدام 10 گرم) را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت 20 دقیقه بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و گرم گرم میل کنید.

مقوی اعصاب

1- 2 تا 5 گرم گیاه اسطوخودوس را بکوبید. سپس آن را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی سه بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

2- 2 تا 4 گرم برگ نارنج را بکوبید. سپس آن را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

رفع بی خوابی

1- ریشه سنبل الطیب، گیاه فرنجمشک، گیاه اسطوخودوس و گیاه پاخری ( از هر کدام یک قسمت) را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، صبح و شب میل کنید.

2- 15 گرم بادرنجبویه ، 10 گرم رازیانه، 5 گرم بابونه، 5 گرم نعناع ، 5 گرم سنبل الطیب و 5 گرم علف چای را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، صبح و شب میل کنید.

رفع هیستری

1- 2 تا 4 گرم برگ بادرنجبویه را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان ، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

2- 1 تا 2 گرم گیاه سداب را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان ، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

3- 2/0 تا 5/0 گرم کلاله زعفران را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید (همراه غذا نیز می توان مصرف نمود).

منابع :

- سایت آی آر طب

- کتاب گیاهان دارویی و گیاه درمانی - تالیف دکتر محمد حسین صالحی سورمقی

کدام گیاه برای کدام بیماری؟

گیاهان مختلف دارای خواص زیاد و متفاوتی هستند، با این حال خوب است بدانیم که برای هر بیماری یا مشکل خاص، چه گیاهانی مفیدتر است.

اما این بدان معنا نیست که آن ها را به صورت خودسرانه و به مقادیر زیاد دریافت نماییم. پروفسور روگر بیارد، پژوهشگر دانشگاه آدلاید می گوید: بسیاری از ترکیبات گیاهی می ‌توانند حاوی غلظت ‌های کشند‌ه‌ ای از آرسنیک، جیوه و سرب باشند. این مواد ممکن است سبب بروز بیماری های جدی و یا حتی منجر به مرگ مصرف کننده شوند، به ویژه اگر در مقادیر بسیار زیاد مصرف شده و یا به جای خوردن، تزریق شوند.

نکته ی قابل ملاحظه ی دیگری که لازم می دانم آن را عنوان کنم این است که گیاهان دارویی مختلف را با توجه به توصیه‌ های اطرافیان و دوستان و بدون هیچ گونه مطالعه و آشنایی مصرف نکنید و استفاده از این گیاهان بهانه ای نباشد که در دوران بیماری، درمان اصلی خود را به تعویق بیندازید و از خوردن داروهایی که پزشک تان تجویز کرده است، فاصله بگیرید.

این تقسیم بندی برگرفته از کتاب گیاهان دارویی و گیاه درمانی آقای دکتر محمد حسین صالحی سورمقی، دانشیار دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

گیاهان دارویی آرام بخش، ضد افسردگی، مقوی اعصاب و محافظ اعصاب

اسطوخودوس، بابونه، بادرنجبویه، بهارنارنج، جوی دوسر، جینسینگ، جینکو، چای، رازک، ریحان، زردچوبه، زعفران، سنبل الطیب، علف چای، کرفس، گل رنگ، گل ساعتی، گل گاوزبان، نعنا فلفلی و نعنا قمی.

گیاهان دارویی ادرارآور

بومادران، جعفری، چای، ذرت، قره قات، علف چای، کدوتنبل، کرفس، گزنه، گل رنگ، گل گاوزبان، لیموترش، مرزه، همیشه بهار و هویج.

گیاهان دارویی افزایش دهنده ی قوای جنسی

انیسون، بادام زمینی، توت فرنگی، پنج انگشت، جعفری، جینسینگ، رازیانه، ریحان، زردآلو، زعفران، سیر، شاه تره، شنبلیله، فلفل، کرفس، گردو،گشنیز، نعنا فلفلی، نعنا قمی، همیشه بهار و هویج.

گیاهان دارویی استروژنیک و ضد استروژن (تنظیم کننده اختلالات هورمونی)

پنج انگشت، رازک، رازیانه، کتان.

گیاهان دارویی شیرافزا

انیسون، بادام زمینی، پنج انگشت، رازک، رازیانه، ریحان.

گیاهان دارویی ضد آلرژی (ضد حساسیت)

انگور، بادرنجبویه، خارمریم، دارچین، زردچوبه، شاه تره، نارنج

گیاهان دارویی ضد آلزایمر

اسطوخودوس، اکلیل کوهی، انگور، بادرنجبویه، جینکو، چای، ریحان، کرفس، مریم گلی

گیاهان دارویی ضد اسهال

اوکالیپتوس، به، بومادران، چای، دارچین، سیب، گون، ماست، مرزه

گیاهان دارویی ضد اکسیدان

آویشن، انگور، اکلیل کوهی، بابونه، بادام زمینی، توت فرنگی، جعفری، جین سینگ، جینکو، چای، خارمریم، ریحان، زردچوبه، زعفران، زنجفیل، زیتون،سویا، فلفل، قاصدک، قره قاط، علف چای، کدوتنبل، کرفس، کنگرفرنگی، گردو، لیموترش، مرزه، مریم گلی، نارنج، نعنا فلفلی، هویج.

گیاهان دارویی ضد تعریق و عطش

فلفل، لیموترش، مریم گلی، مرزه.

گیاهان دارویی ضد درد و التهاب

اسطوخودوس، اکلیل کوهی، اوکالیپتوس، بومادران، جعفری، خارمریم، زنجفیل، فلفل، قره قاط، علف چای، کرفس، گل رنگ، مرزه، همیشه بهار

گیاهان دارویی ضد سرطان

انگور، پیاز، توت فرنگی، جین سینگ، جینکو، چای، زردچوبه، سویا، سیر، فلفل، علف چای، کرفس، گون، ماست، مرزه، همیشه بهار، هویج.

گیاهان دارویی ضد سم

اکلیل کوهی، زیتون، سیر، فلفل، قاصدک، لیموترش، نعنا فلفلی.

گیاهان دارویی ضد میکروب، ضد قارچ و ضد ویروس

آویشن، انگور، اکلیل کوهی، انیسون، اوکالیپتوس، بادرنجبویه، بارهنگ، بومادران، پیاز، پنج انگشت، جعفری، چای، حنا، دارچین، رازیانه، زردچوبه، زنجفیل، سرخارگل، سیر، عسل، فلفل، قره قاط، علف چای، کرفس، گردو، گشنیز، گل رنگ، ماست، مرزه، نعنا فلفلی، نعنا قمی، همیشه بهار

گیاهان دارویی قاعده آور

اسطوخودوس، اکلیل کوهی، انیسون، بابونه، بومادران، پنج انگشت، جعفری، رازک، زعفران، خارمریم، کرفس، گل رنگ. 

‎گیاهان دارویی کاهش دهنده اسید اوریک

اسفرزه، بارهنگ، جعفری، جو دو سر، زیتون، سرخ ولیک، کرفس، نارنج، هویج.

گیاهان دارویی کاهش دهنده ترشح شیر

جعفری، مریم گلی، هویج.

گیاهان دارویی کاهش دهنده قند خون

اسطوخودوس، اوکالیپتوس، پیاز، جو، جین سینگ، زیتون، سیر، شنبلیله، قاصدک، کدوتنبل، کرفس، کنگرفرنگی، گردو، گزنه، گشنیز، هویج.

گیاهان دارویی کاهش دهنده میل جنسی

رازک، مریم گلی، نعنا فلفلی.(همان طور که مشاهده می کنید نعنا فلفلی و خیلی از گیاهان دیگر هم در کاهش و هم در افزایش یک مورد خاص دیده می شوند، این مساله به این دلیل است که این گیاهان خواص تعدیل کننده دارند، مانند انگور که هم خاصیت لاغر کنندگی دارد و هم خاصیت چاق کنندگی.)

گیاهان دارویی محرک سیستم دفاعی بدن

آویشن، انگور، بابونه، بارهنگ، جو دو سر، جین سینگ، ختمی، زردچوبه، سرخارگل، سیر، قره قاط، مریم گلی.

گیاهان دارویی مسهل

انگور، اسفرزه، بادام، توت فرنگی، ختمی، زیتون، سنا، صبر زرد، کتان، کرچک، گون.

گیاهان دارویی موثر بر بهداشت و سلامت پوست

آواکادو، آویشن، اسیدهای گیاهی، انگور، بابونه، بادام، بادام زمینی، پنیرک، توت فرنگی، جو دو سر، حنا، خارمریم، ختمی، زیتون، شنبلیله، شیرین بیان، شاه تره، صبرزرد، عسل، گزنه، ماست، همیشه بهار، هویج.

گیاهان دارویی موثر بر اختلالات دستگاه تنفس

آویشن، اسفرزه، اوکالیپتوس، بارهنگ، بومادران، پنیرک، پیاز، جو، جین سینگ، جینکو، چای، ختمی، زردآلو، سیب، سرخارگل، شیرین بیان، عسل، فلفل، گل گاوزبان، مرزه، نعنا فلفلی، نعنا قمی.

گیاهان دارویی موثر بر قلب و عروق(کاهش چربی، کاهش کلسترول، کاهش فشار خون و موارد دیگر)

آواکادو، آویشن، اسفرزه، اکلیل کوهی، انگور، بابونه، بادام زمینی، بارهنگ، پیاز، جعفری، جو، جین سینگ، جینکو، چای، زنجفیل، زیتون، سرخ ولیک، سویا، سیب، سیر، شنبلیله، فلفل، قره قاط، علف چای، کتان، کدو تنبل، گزنه، کنگر فرنگی، گردو، گشنیز، گل رنگ، گل گاوزبان، لیموترش، ماست، نارنج، همیشه بهار، هویج.

گیاهان دارویی موثر بر دستگاه گوارش(ضد درد، نفخ و اسپاسم، ضد یبوست، مقوی و محرکه هضم)

آویشن، اکلیل کوهی، انیسون، اسطوخودوس، بابونه، بادرنجبویه، بومادران، به، توت فرنگی، پیاز، جعفری، جو دو سر، حنا، دارچین، رازک، رازیانه، ریحان، زردآلو، زردچوبه، زعفران، زنجفیل، سیر، شیرین بیان، عسل، علف چای، فلفل، قاصدک، قره قاط، کرفس، کنگر فرنگی، گشنیز، گل ساعتی، گل گاوزبان، گون، لیموترش، مرزه، مریم گلی، نارنج، نعنا فلفلی، نعنا قمی، همیشه بهار، هویج.

گیاهان دارویی موثر در اختلالات کبدی

انگور، انیسون، جعفری، چای، خارمریم، زردچوبه، سویا، سیر، شاه تره، قاصدک، کنگرفرنگی، گیاه رنگ، نارنج.

معرفی برخی گیاهان دارویی

گیاهان دارویی گیاهانی هستند که یک یا برخی از اندام‌ های آن ها حاوی ماده ی موثره‌ است. این ماده که کمتر از یک درصد وزن خشک گیاه را تشکیل می ‌دهد، دارای خواص دارویی موثر بر موجودات زنده ‌است. همچنین کاشت، داشت و برداشت این گیاهان به منظور استفاده از ماده ی موثره ی آن ها انجام می ‌گیرد. -------------------------------------------------------------------------------- در ادامه شما را با خواص چند گیاه دارویی آشنا می کنیم. ولی به خاطر داشته باشید که در مصرف گیاهان دارویی نیز نباید زیاده روی کنید. باباآدم ؛ درمان کننده بیماری‌ های پوستی محمد صالحی سورمقی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره ی این گیاه می گوید: باباآدم یکی از گیاهان دارویی است که از ریشه آن برای درمان بیماری ‌های پوستی استفاده می ‌شود که مصرف آن به شکل موضعی یا خوراکی است. ریشه‌ ی باباآدم، ضد میکروب، ضد تومور، ضد تب، ادرارآور، کاهش ‌دهنده ی قند خون و معرق است. از گیاه باباآدم فرآورده ‌های‌ ضدشوره، تقویت موی سر، تمیز کننده‌ های پوست و مواد آرایشی - بهداشتی تهیه می ‌شود. در ایران از این گیاه محصول صنعتی ساخته نشده است و به شکل سنتی تهیه می ‌شود. بادرنجبویه؛ مفید برای اعصاب گیاه بادرنجبویه سال ها است که توسط پزشکان مشرق زمین، برای درمان مشکلات خلقی استفاده می‌ شود؛ همچنین مصرف آن جهت سردرد با منشاء عصبی، ضعف حافظه و خستگی روحی مفید است. دکتر علی زرگری در خصوص فواید این گیاه می ‌گوید: "وارنگ بو" یا "بادرنجبویه" در طب عوام برای مصارفی از قبیل رفع دل پیچه ی ناشی از نفخ و تقویت معده به کار می‌ رود و از مصارف اصلی و ویژگی ‌های خاص آن، آرام کردن اعصاب و تقویت قلب است. این گیاه به اشکال مختلفی از قبیل اسانس، عصاره ی روغنی، روغن، پماد، کمپرس و دم کرده استفاده می شود. اسانس این گیاه در آرام کردن درد معده با منشاء عصبی، احساس چنگ زدگی در معده، تپش قلب، سردردهای یک طرفه، سرگیجه، عصبانیت، بی‌ خوابی، استفراغ های دوران بارداری، کم خونی دختران جوان، درد عصبی دندان و رفع تندخویی در دختران جوان و زنان بسیار مو ثر است. برگ این گیاه، بهترین دارو برای کسی است که هنگام نگرانی و اضطراب ناراحتی معده پیدا می ‌کند. دم کرده ی آن نیز جهت تهوع، مراحل اول سرماخوردگی، خستگی عصبی و افسردگی مفید است. گفتنی است کمپرس، پماد و روغن حاصل از این گیاه جهت دفع حشرات و درمان زخم نیش آن ها و رفع تنش عصبی، از زمان ابن سینا تجویز شده است. برگ زیتون؛ کاهش دهنده فشار خون اثر کاهش دهندگی پُرفشاری خون در برگ زیتون و ماده ی اصلی آن در حیوانات آزمایشگاهی، کاملا به اثبات رسیده است. آزمایش های دیگری بر روی حیوانات نشان می دهد که قند خون را نیز کاهش می دهد. از دیگر خواص برگ زیتون، اثرات ضد اسپاسم، آنتی اکسیدان، ضد میکروب، ضد ویروس تبخال، ضد قارچ، ضد آریتمی و گشاد کننده ی رگ های قلب می باشند. همچنین خاصیت گشاد کنندگی رگ های آن در حیوانات آزمایشگاهی نیز به اثبات رسیده است. برگ های جوان و مُسن، از نظر ترکیبات و خواص دارویی با هم مقایسه شده و تفاوتی بین آن ها وجود ندارد. عوارض جانبی: تا کنون آثاری سمی، از برگ زیتون گزارش نشده است. با این حال گاهی ممکن است باعث دردهای معدی گردد. مصرف آن در افراد دارای دیابت ممکن است با کاهش قند خون صورت گیرد. طریقه و مقدار مصرف: بر روی 7 تا 8 گرم خرد شده ی برگ، یک استکان آب ریخته و مدت 5 تا 10 دقیقه می جوشانیم؛ سپس صاف کرده و پس از سرد شدن میل می کنیم. این مقدار را می توان 3 یا 4 بار در روز تکرار کرد. بومادران؛ بهبود دهنده سرماخوردگی گیاه دارویی بومادران کاربردهای درمانی مختلفی دارد که از جمله خواص آن، در درمان سرماخوردگی مشاهده می‌ شود. دکتر شمسعلی رضا زاده، رییس پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی درباره ی این گیاه می گوید: سرشاخه ‌های گلدار گیاه بومادران دارای ویژگی هایی همچون قابض بودن، معرق و ضد اسپاسم است و در درمان سرماخوردگی موثر است. این گیاه همچنین به طور سنتی در درمان کولیک، هیستری، صرع، روماتیسم و پیشگیری از پیری زودرس پوست مفید است. این گیاه بر فعالیت تنفسی نوتروفیل‌ های انسان اثر مهاری دارد که توجیه ‌کننده ی خاصیت ضد التهابی آن است. اثر ضد التهابی این گیاه با داروی ایندومتاسین قابل مقایسه است. همچنین بومادران از زخم معده ی ناشی از ایندومتاسین و اتانل در موش صحرایی پیشگیری می ‌کند و باعث التیام زخم معده ناشی از اسید استیک در موش صحرایی شده است. برگ گردو؛ ضد اسهال و مفید برای پوست برگ گردو حاوی حدود 10 درصد تانن بوده و به همین دلیل دارای مزه ی گس و مایل به تلخ است. مواد مهم دیگر آن، ژوگلون و هیدروژوگلون هستند. ژوگلون، جسم ناپایداری است و به سرعت پلیمریزه شده و به رنگ قهوه ای و سیاه تبدیل می شود. ژوگلون بیشتر در برگ و پوست گردوی تازه وجود دارد و به تدریج از مقدار آن کم می شود و در برگ کهنه، میزان آن بسیار پایین است. علت سیاه شدن دست در تماس با پوست و برگ گردوی تازه، ژوگلون و تغییرات شیمیایی مذکور است. اثرات مهم: پوست گردو دارای خاصیت قابض بوده و به دو صورت خارجی و داخلی(خوراکی) مصرف می شود. مصرف خارجی آن، به صورت دم کرده، پماد، ضماد و یا مرهم می باشد که دارای خاصیت التیام زخم، تسکین اگزما و عفونت های چرکی پوست است. مصرف خوراکی آن، دارای خاصیت ضد اسهال می باشد. اسانس برگ و ماده ی ژوگلون، دارای خاصیت ضد قارچ هستند. در طب عوام، از برگ گردو به عنوان ضد کرم و تصفیه کننده ی خون استفاده می کنند. یکی دیگر از خواص برگ گردو، کاهش قند خون به مقدار کم است. طریقه و میزان مصرف: تهیه دم کرده: بر روی حدود 2 گرم برگ خرد شده، یک لیوان آب سرد ریخته و تا حد جوش می رسانیم؛ سپس 5 تا 10 دقیقه بدون جوشیدن صبر می کنیم و محلول را صاف می کنیم و صاف شده را میل می کنیم. این مقدار مصرف می تواند تا سه بار در روز تکرار گردد. این جوشانده خوراکی می تواند به عنوان ضد اسهال و یا به طور موضعی برای تسکین مشکلات پوست نیز مصرف شود. خاصیت دیگر برگ گردو، کاهش قند خون است که برای این منظور، می توان از جوشانده، 3 تا 7 گرم در روز(بهتر است در دو نوبت تقسیم شود) به طور خوراکی استفاده کرد. برای تهیه ی محلول برای شست و شوی پوست: بر روی 5 گرم برگ خرد شده ی گردو، 200 میلی لیتر آب ریخته و برای مدت 5 دقیقه، جوشانده شود، سپس محلول را صاف نموده و پس از سرد شدن به طور موضعی مصرف می کنیم. مهم ترین اثرات گزارش شده پوست و برگ گردو: ضد درد، ضد کرم، ضد چسبندگی پلاکت ها، ضد میکروب، ضد سرطان، ضدسم، ضد ویروس تبخال، ضدورم، ضد اکسیدان، ضد رادیکال های آزاد، ضد عفونی کننده، ضد تومور، ضد ویروس، افزایش دهنده ی قوای جنسی، قابض، ضد کاندیدیا، هضم کننده، ادرار آور، ضد قارچ، به عنوان رنگ مو، بند آورنده ی خون ریزی، علف کش و حشره کش. -------------------------------------------------------------------------------- منابع: - کتاب گیاهان دارویی و گیاه درمانی – تالیف دکتر محمدحسین صالحی سورمقی - ایسنا - خبرگزاری فارس - ایرنا